| 1 |
سنجش و ارزیابی سطح پایداری در سکونتگاه های غیررسمی با استفاده از مدل جای پای بوم شناختی (مورد شناسی: محله عباس آباد بالاشهر سنندج)
|
جغرافيا و آمايش شهري منطقه اي
|
| 2 |
ضرورت شناسایی روستاهای دارای توان توسعه در فرایند برنامه ریزی؛ نمونه موردی: شهرستان بیجار
|
برنامه ريزي فضايي (جغرافيا)
|
| 3 |
تحلیل دگرگونی الگوی مهاجرت داخلی کشور با تاکید بر مهاجرت های شهری
|
مطالعات شهري
|
| 4 |
شاخص های تعریف و تعیین سکونتگاه های غیررسمی در ایران
|
مطالعات و پژوهش هاي شهري و منطقه اي
|
| 5 |
Assessment less Developed Neighborhoods to Earthquake Risk (A Case Study of Qaradiyan Neighborhood of Sanandaj City)
|
Journal of Civil Engineering and Urbanism
|
| 6 |
بررسی سرمایه اجتماعی در سه لایه فضایی شهر سنندج (سکونتگاههای غیر رسمی، بافت مرکزی و بافت برنامه ریزی شده)
|
نامه معماري و شهرسازي
|
| 7 |
مقایسه تطبیقی و تحلیل سطوح توسعه یافتگی مناطق روستایی در سال های 1375 و 1385 با استفاده از تحلیل عاملی و خوشه ای (نمونه موردی استان کردستان)
|
مسكن و محيط روستا
|
| 8 |
الگوی مسکن فقرا در سکونتگاه های غیررسمی نمونه موردی:عباس آباد سنندج
|
ساخت شهر
|
| 9 |
گونه شناسی سکونتگاه های غیررسمی در شهرهای ایران، مطالعه تطبیقی شهرهای سنندج و کرمانشاه
|
نامه معماري و شهرسازي
|