عنوان	توان رشد، تغذیه و تولید‌مثل اردک ماهی (Esox lucius) به‌عنوان یک گونه مهاجم در دریاچه زریبار مریوان، استان کردستان
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	اردک ماهی (Esox Lucius)، تهاجم زیستی، دریاچه زریبار، ویژگیهای زیستی
چکیده	به‌منظور جمع آوری شواهد لازم مبنی بر مهاجم بودن گونه غیر بومی اردک‌ماهی (Esox lucius) در دریاچه زریبار مریوان، توان این گونه از نظر رشد، تغذیه و تولید مثل طی یکسال از دی ماه 1398 تا آذر ماه 1399 مورد ارزیابی قرار گرفت. از چهار گروه سنی 2 تا 5 سال صید شده، بیشترین فراوانی در گروه سنی 3 مشاهده شد. نتایج روابط طول-وزن نشانداد که این جمعیت دارای رشد ایزومتریک میباشد. مقادیر میانگین شاخص گنادوسوماتیک در هر دو جنس در بهمنماه بهطور معنیدار بیش از سایر ماههای نمونهبرداری بود (05/0 > p). نتایج ماهانه توزیع فراوانی درصد مراحل رسیدگی جنسی نشانداد که بیشتر ماهیان نر و ماده از آذر ماه تا بهمن ماه در مرحله پنجم (درحال تخمریزی) از مراحل رسیدگی جنسی میباشند. میانگین (± خطای استاندارد) همآوری مطلق (1163 ±) 13139 تخمک و همآوری نسبی (67/1 ±) 37/20 تخمک به ازای گرم وزن بدن تعیین شد. بیشترین درصد غذای مصرفی به ترتیب شامل ماهی کاراس، یک گونه قورباغه، عروس ماهی، کولی و آمورچه بود. بیشترین مقدار شاخص گاستروسوماتیک (89/7) و کمترین مقدار شاخص تهی بودن معده (39/52) در فصل بهار مشاهده شد. نتایج نشانداد که جمعیت اردک ماهی در دریاچه زریبار امکان تغذیه، رشد و انجام تولید مثل، مشابه با جمعیتهای طبیعی این گونه در سایر مناطق جغرافیایی را دارد. با توجه به تداوم حضور این گونه در دریاچه زریبار و همچنین شواهد حضور آن در بخشهای پایین دست دریاچه، چنین به نظر میرسد که در چارچوب تعریف تهاجم زیستی، این گونه نه تنها در مرحله استقرار یافتگی به عنوان گونه مهاجم قراردارد بلکه توانسته است وارد رودخانه سیروان و حوضه دجله شده و به مرحله گسترش از مراحل تبدیل به گونه مهاجم قرارگیرد.
پژوهشگران	فرشاد مولودی (نفر اول)، برزان بهرامی کمانگر (نفر دوم)، حبیب الله محمدی (نفر سوم)، ادریس قادری (نفر چهارم)