مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر گاما-آمینوبوتیریک اسید (GABA) و پیکروتوکسین بر رشد و عملکرد توت-فرنگی تحت تنش شوری در شرایط کشت بدون خاک
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	پیکروتوکسین، گابا، شوری و خصوصیات فیزیولوژیکی و شیمیای توت‌فرنگی
چکیده	شوری از مهمترین عوامل محیطی محدود کننده تولید محصولات کشاورزی به شمار می رود. توت‌فرنگی یکی از بی-نظیرترین میوه‌های ریز مناطق معتدله است که به‌طور گسترده کشت می‌شود. این گیاه حساس به شوری می‌باشد و رشد و عملکرد آن بستگی به کیفیت آب و خاک دارد. این پژوهش با هدف ارزیابی اثر گابا و پیکروتوکسین در کاهش اثرات مخرب شوری در گیاه توت‌فرنگی رقم آلبیون انجام شد. به همین منظور آزمایشی گلخانه‌ای به‌صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با دو تیمار، گابا در سه سطح(0، 15 و 30 میلی‌مولار) و پیکروتوکسین در دو سطح (0 و 100 میکرومولار( تحت تنش شوری (0 و 50 میلی‌مولار) با 3 تکرار (در هر تکرار سه بوته) در شرایط کشت بدون خاک اجرا گردید. نتایج نشان داد که تنش شوری سبب کاهش ویژگی‌های مورفولوژیکی گیاه شامل وزن خشک برگ، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه، وزن خشک طوقه، وزن خشک‌کل گیاه و ویژگی‌های فیزیولوژیکی شامل رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ،‍ پایداری غشاء سلولی و همچنین میزان عناصر نیترات، پتاسیم و کلسیم در برگ شد. علاوه بر این شاخص‌های محتوای پرولین، پراکسید هیدروژن، فعالیت آنزیم‌های ضداکسایشی، مالون‌دی‌آلدهید، پروتئین-های محلول، میزان سدیم، کلر و منیزیم در ریشه و برگ و برخی ویژگی‌های میوه از قبل سفتی، فنل، فلاونوئید، مواد جامد محلول کل، کربوهیدرات، اسیدیته کل و ظرفیت ضد اکسایشی در شرایط تنش شوری افزایش یافتند. در تنش شوری، محلول‌پاشی گابا سبب بهبود ویژگی‌های مورفو-فیزیولوژیکی مانند وزن خشک برگ، تعداد برگ، سطح برگ، وزن خشک ریشه، وزن خشک طوقه، وزن خشک‌کل گیاه، رنگدانه‌های فتوسنتزی، پراکسید هیدروژن، محتوای گابا و پایداری غشاء سلول و شاخص‌های کیفی میوه شامل عملکرد، محتوای فنل و فلاونوئید، آنتوسیانین و ویتامین سی و همچنین میزان نیترات و پتاسیم در برگ شد. نتایج نشان داد که محلول‌پاشی پیکروتوکسین سبب کاهش شاخص‌های رویشی، عملکرد میوه، ویتامین سی، کربوهیدرات، رنگدانه‌های فتوسنتزی، محتوای نسبی آب برگ،‍ پایداری غشاء سلولی و پروتئین‌های محلول در تنش شوری شد. علاوه بر این پیکروتوکسین سبب افزایش شاخص‌های آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، پراکسید هیدروژن، پروتئین‌های محلول و مالون‌دی‌آلدئید تحت تنش شوری شد. به‌طور کلی نتایج ما نشان داد که محلول‌پاشی 30 میلی‌مولار گابا موثرترین تیمار در کاهش اثرات مخرب شوری بود.
پژوهشگران	سید عمران احمد (دانشجو)، محمود کوشش صبا (استاد راهنما)، تیمور جوادی (استاد راهنما)