عنوان
|
اثرات ترکیبی بایوچار بلوط و گیاه وتیور در پالایش آب آلوده به نانوذرات نقره
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
ذغال زیستی، کیفیت آب، گیاه پالایی، نانوذرات، وتیور گراس.
|
چکیده
|
آلودگی منابع آب یکی از مشکلات جدی محیط زیستی در سراسر جهان است. با افزایش روز افزون جمعیت و افزایش مصرف آب در بخشهای کشاورزی و صنعت، ورود آلایندههای مختلف به محیط زیست و منابع آب و خاک افزایش یافته است. آلایندهها از طریق فرآیندهای مختلف به سامانههای آبی (اعم از آبهای سطحی و زیرزمینی) اضافه میشود مانند فرآیندهای تخلیه فاضلاب، رواناب سطحی، نفوذ زیرسطحی، بارش و غیره. آلایندههای نوظهور که در غلظتهای بسیار پایین (نانوگرم در لیتر یا میکروگرم در لیتر) در آب وجود دارند بر سلامت انسان اثرات مضری داشته که تاکنون کاملاً شناخته نشده است. یکی از راهکارهای قابل اجرا و اقتصادی برای حذف آلایندهها استفاده از گیاهان یا قدرت گیاهپالایی آنهاست. در این پژوهش برای جذب آلاینده نانوذرات نقره محلول در آب از دو روش بایوچار بلوط تولید شده طی فرایند گرماکافت در دمای 400 درجه سانتیگراد و همچنین گیاه وتیورگراس استفاده شد که هم توان جذب هر کدام بصورت مستقل و هم قدرت جذب هر یک از آنها بصورت مستقل بررسی شود. لذا در 24 ستون پلاستیکی از پیش طراحی و ساخته شده با ارتفاع 60 سانتیمتر که در پایههای فلزی مستقر شدند، تیمارهای مختلف شامل 3 کیلوگرم خاک با بافت متوسط حاوی بایوچار و یا بدون بایوچار به همراه گیاه وتیور و یا بدون گیاه وتیور بصورت تصادفی قرار گرفتند. تیمارها با دو روش آبیاری معمولی و آبیاری با آب حاوی نانوذرات نقره آبیاری شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که تفاوت معنیدار آماری بین تیمارهای آبیاری شده و شاهد در خصوص مقدار نانوذرات موجود در خاک ستونها وجود دارد. به عبارت دیگر خاکهای حاوی بایوچار توانستهاند نانوذرات نقره را تا حد زیادی جذب خود کنند. نتایج این پژوهش همچنین حاکی از اختلاف معنیدار آماری بین میانگین مقدار نانو ذرات نقره در ریشه گیاه وتیور تیمارهای مختلف بود اما در برگ گیاه وتیور تیمارهای مختلف، اختلاف معنیدار آماری در میانگین مقدار نانو ذرات نقره آنها مشاهده نشد.
|
پژوهشگران
|
سید علی جوهری (استاد راهنما)، شیرکو ابراهیمی محمدی (استاد راهنما)، سیده روژان عزیزی (دانشجو)
|