مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تنوع ژنتیکی شب پره ی جوانه خوار بلوطTortrix viridana L.(Lepidoptera, Tortricidae) در جنگل های بلوط زاگرس با استفاده از ریزماهواره ها
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تنوع ژنتیکی ، جوانه خوار بلوط ، ریزماهواره ها
چکیده	شب پره ی جوانه خوار بلوط Tortrix viridana (L. Tortricidae) یکی از آفات مهم درختان بلوط در جنگل های زاگرس به شمار می رود. لاروهای جوان شب پره ی مذکور درون جوانه های تازه روئیده رشد و نمو می کنند و در سنین بعدی لاروی به تغذیه از برگ های درختان بلوط می پردازند و گاهاً با ایجاد بی برگی فزاینده در جنگل های مورد نظر خسارت زیادی را به جنگل های بلوط منطقه وارد می کنند. هدف از این مطالعه، بررسی تنوع ژنتیکی شب پره ی جوانه خوار بلوط براساس فاصله ی جغرافیایی و گونه های بلوط میزبان با استفاده از نشانگرهای ریزماهواره (SSRs) در حوزه ی جنگل های زاگرس بود. بر این اساس با استفاده از شش نشانگر ریزماهواره ای، تنوع ژنتیکی 72 ژنوتیپ شب پره ی جوانه خوار بلوط نمونه برداری شده از 17 ایستگاه جنگل های بلوط واقع در استان های کردستان، آذربایجان غربی، کرمانشاه و لرستان با توجه به فاصله جغرافیایی و گونه ها ی بلوط میزبان (برودار و مازودار) بررسی شد. نتایج نشان داد که از مجموع 202 آلل تولید شده توسط شش آغازگر ریزماهواره ای، تمامی جایگاه ها چندشکلی یا پلی مورفیسم را نشان دادند. نتایج تجزیه واریانس مولکولی نشان دهنده ی تنوع ژنتیکی بسیار بالایی در درون جمعیت ها جغرافیایی (98 درصد) نسبت به بین جمعیت ها جغرافیایی (2 درصد) بود که حاکی از وجود جریان ژنی بالا در بین جمعیت های جغرافیایی مورد بررسی بود. نحوه ی پراکنش جمعیت های شب پره ی جوانه خوار بلوط در مناطق جغرافیایی مورد مطالعه در این بررسی با استفاده از روش تجزیه به مختصات اصلی (PCoA) و بر اساس ماتریس فاصله ی ژنتیکی نئی نشان داد که جمعیت های دو استان کردستان و آذربایجان غربی از نظر ژنتیکی شباهت بالایی دارند و جمعیت های دو استان کرمانشاه و لرستان با فاصله ی ژنتیکی از دیگر استان ها و به صورت مجزا قرار گرفته اند. با این وجود، دندروگرام به دست آمده از نرم افزار XLSTAT و روش Ward در این مطالعه نشان داد که منطقه ی جغرافیایی و گونه ی بلوط میزبان در گروه بندی ژنوتیپ ها تأثیری نداشته به گونه ای که ژنوتیپ های جمع آوری شده از مناطق جغرافیایی نزدیک و یا یک گونه میزبان مشخص در بسیاری موارد در گروه ها یا زیرگروه های جداگانه قرار گرفتند . بنابراین بر این اساس، نتایج این مطالعه نشان داد که جریان ژنی بسیار قوی بین جمعیت های جمع آوری شده از مناطق مختلف وجود دارد که این امر می تواند در برنامه ریزی های مدیریت یکپارچه ی آفت مذکور در جنگل های زاگرس مفید واقع شود.
پژوهشگران	امین صادقی (استاد راهنما)، حامد غباری (استاد راهنما)، فواد فاتحی (استاد مشاور)، کاوه مرادی (دانشجو)