مشخصات پژوهش

عنوان	مطالعه کیفی سرمایه اجتماعی میان اعضای هیأت علمی با راهبرد «همنویسندگی»
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	هم نویسندگی، همکاری علمی، سرمایه اجتماعی، پدیدارشناسی تفسیری،اعضای هیأت علمی
چکیده	توسعه دانشگاه در گرو توسعه اعضای هیأت علمی و همکاریهای علمی آنان است که این همکاریها، افزایش تفاهم متقابل اعضا و بهبود فعالیتها و تولیدات علمی را در پی دارد. بنابراین، مطالعه پژوهشی حاضر با رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی تفسیری قصد دارد تا تجارب همنویسااندگی اعضااای هیأت علمی را بهعنوان یک جنبه قابل مشاهده از همکاری علمی مورد بررسای قرار دهد. با اساتفاده از نمونه گیری هدفمند و در نظر گرفتن اشابا نظری داده ها، 21 نفر از اعضاای هیأت علمی در پژوهش مشارکت کردند. داده ها با استفاده از مصااحبه نیمه سااتتاریافته جمعآوری و سپس پیادهسازی و با استفاده از روش اسمیت و آزبورن (2004 ) و نرمافزار MAXQDA 2020 مورد تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج پژوهش، دو عامل بازدارنده و مشوق از تجارب هم نویسندگی اعضای هیأت علمی تفسیر گردید. عامل بازدارنده که ناشای از تجارب ناخوشایند اعضای هیأت علمی بود در قالب مضمون افت کیفیت پژوهش و دو زیرمضمون گرایش به کمیگرایی و کسب شهرت علمی و عامل مشاوق ناشاای از تجارب خوشایند اعضای هیأت علمی در قالب مضمون تل یک اجتما علمی و چهار زیرمضمون اعتماد اجتماعی، همافزایی، تقویت گفتمان علمی و ارتقا کیفیت دانشگاه احصا گردید. نتایج پژوهش نشان داد که همنویسندگی ها موجب ارتقا سطح سرمایه اجتماعی در دانشگاه می شوند و متقابلاً سطح این همنویسندگی ها نیز تحت تأثیر عملکرد و بازخورد دانشگاه قرار دارند که تضعیف و یا تقویت آنها را موجب میگردد. پژوهش حاضر توصیه می کند که در راستای ارتقا این همنویسندگی ها ایجاد بسترهای همکاری در دانشگاه و توجه دانشگاه به معیارهای کیفی در پژوهش مورد توجه قرار بگیرد.
پژوهشگران	کیوان بلند همتان (نفر دوم)، پریسا غلامی (نفر اول)