مشخصات پژوهش

عنوان	سنتز و شناسایی نانوکامپوزیتهای پلیمری برپایه آلکیل وینیل ایمیدآزولینیوم کلرید برای حذف آلاینده
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	گرافن اکسید، کتیرا، حذف یون نیترات، نانوکامپوزیت، سیلان، مایع یونی، ضدمیکروبی
چکیده	منابع آبی آلوده به یون نیترات و استفاده آنها در کشاورزی یکی از نگرانیهای جامعه بشری میباشد. حداکثر غلظت مجاز یون نیترات در آب آشامیدنی که سازمان بهداشت جهانی (World Health )rganizationO مشخص کرده است برابر با mg/L 05 میباشد. بیماری متهموگلوبینما 1 در نوزادان و انواع مختلف سرطانها در بزرگسالان ناشی از غلظت بالای یون نیترات در آب شرب است. از اینرو، حذف یون نیترات از منابع آبی حائز اهمیت میباشد. در این پژوهش، به سنتز نانوکامپوزیتهایی بر پایه نانوذرات گرافن اکسید و پلیمر طبیعی کتیرا برای جداسازی و حذف یون نیترات از آب پرداخته شده است.در ابتدا، 1-بوتیل- 3-وینیل ایمیدآزولینیوم کلرید تهیه شد و در واکنشی دیگر نانوذرات GO به روش هامر سنتز شده و توسط ترکیب سیلانی اصلاح گردید و درنهایت از واکنش مایع یونی با این محصول، جاذب نهایی بهدست آمد. جاذب دوم نیز از واکنش مایع یونی با محصول بهدست آمده از اصلاح GT با مالئیک انیدرید سنتز شد. برای شناسایی ترکیبات سنتز شده از آنالیزهای FT-IR ، FESEM ، EDX و TGA استفاده شد. همچنین مقدار جذب یون نیترات در شرایط عملیاتی مختلف از جمله زمان تماس، pH محیط، غلظت اولیه یون، مقدارجاذب و دما مورد مطالعه قرار گرفت. بهترین بازده حذف جاذب 79 درصد در / نانوکامپوزیت نانوذره گرافن اکسید اصلاح شده با مایع یونی 03 pH اولیه )برابر با 0( و دمای محیط ) C 50 ~( با غلظت اولیه یون نیترات 35 ° میلیگرم بر لیتر، زمان تماس 35 دقیقه و مقدار جاذب برابر با 05 میلیگرم بهدست آمد. بهترین بازده حذف جاذب کامپوزیت پلیمر طبیعی کتیرا اصلاح شده با 70 درصد در / مایع یونی 66 pH اولیه )برابر با 0( و دمای محیط ) C 50 ~( با غلظت اولیه یون نیترات ° 35 میلیگرم بر لیتر، زمان تماس 55 دقیقه و مقدار جاذب برابر با 05 میلیگرم بهدست آمد.بررسی ضریب گزینشپذیری حذف یون نیترات با وجود یونهای رقیب بهوسیله جاذبهای نانوکامپوزیت مورد مقایسه قرار گرفت. علاوهبر این، بازیابی جاذب چندین مرتبه مورد آزمایش قرار گرفت با این وجود میزان جذب و ظرفیت جذب کاهش چندانی نداشت. افزون بر این، مدلهای سینتیک و ایزوترم مکانیسم جذب مورد مطالعه قرار گرفت. فرآیند جذب در هر دو جاذب با مدل سینتیک شبه درجه دوم و مدل ایزوترم لانگمویر تطابق بیشتری با دادههای به دست آمده نشان داد. درنهایت با روش انتشار دیسک، خواص ضدمیکروبی هر دو جاذب بررسی شد.
پژوهشگران	زاهد شمی (استاد راهنما)، سیدمجتبی امینی نسب (استاد راهنما)، مونا ناصری (دانشجو)