مشخصات پژوهش

عنوان	احکام لباس زن در مذاهب اربعه اهل سنت
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	حکم، زن، لباس، مذاهب اربعه
چکیده	بحث از لباس و نوع پوشش و کیفیت آن همواره از زمان خلقت انسان و در تمامی ادیان سماوی تا به امروز از اهمیت زیادی برخوردار بوده است و دارای تاریخچه ای به درازای عمر بشر است؛ زیرا علاوه بر آن که میل به ملبس بودن با لباس و پوشش یک ندای درونی است، فطرت سالم انسان ها و تمایز ساختار فیزیکی آن ها با سایر جانداران اقتضا می کند که به بحث درباره لباس بیندیشند. لباس اصطلاحاً بر هر آنچه که شایسته است انسان آن را بپوشد، اطلاق می شود و علاوه بر آن چیزی است که انسان برای پوشاندن عورتش و محافظت از سرما و گرما و اذیت و آزار بیگانگان نیز به آن نیاز دارد. در این میان بحث از کیفیت لباس زن و احکام مربوط به آن از جایگاه بالاتری برخوردار است؛ زیرا هر چند شریعت اسلام برای حفظ نوامیس و تحکیم بنیان خانواده هر دو جنس زن و مرد را به حفظ و رعایت پوشش درخور و مناسب امر می نماید؛ اما وظایف زنان در این میان برای جلوگیری از هر نوع فتنه و فساد بسیار قابل توجه تر است. بحث از کیفیت و احکام لباس زن در مواردی از جمله لباس زن در برابر محارم و غیر محارم، لباس زن براساس حریت و سن زنان، و نیز صفت اسلام و کفر و حضور در اجتماع و مراسمات خاص مذهبی و عباداتی همچون نماز و حج قابل بررسی و پژوهش است. به صورت کلی قاعده و اصل درباره کیفیت لباس زن در تمامی حالات مذکور این است که: «در هر جایی که احتمال بروز فتنه و فساد وجود دارد اصل بر پوشاندن تمام بدن و عدم جواز آشکار نمودن عورت و مواضع ممنوعه است به جز صورت و دست ها»، و بنابراین، این اصل کلی تمامی موارد مذکور را در برمی گیرد و نکته قابل توجه و تأمل در این اصل، جلوگیری از بروز هرج و مرج و فساد و تزلزل اخلاقی در جامعه و کمک به تحکیم بنیان خانواده است. مستند اصل مذکور از جانب فقها، تکیه بر آیات قرآن از جمله آیه 31 سوره ی نور و 59 سوره ی احزاب، احادیث پیامبر(ص) و دلایل عقلی می باشد.
پژوهشگران	ریزان اندری (دانشجو)، سالم افسری (استاد مشاور)، سهیلا رستمی (استاد راهنما)