مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی تأثیر خصوصی سازی بر آلودگی محیط زیست در ایران
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	خصوصی سازی، آلودگی محیط زیست، روش خود رگرسیون با وقفه های توزیعی، ایران
چکیده	امروزه تأثیرات زیست محیطی فعالیت های بشر به عنوان یکی از محدودیت های رشد اقتصادی مطرح شده است. کشورهای در حال توسعه برای رسیدن به رشد اقتصادی و توسعه پایدار با مشکلاتی مانند تخریب محیط زیست روبرو هستند، زیرا بیشتر فعالیت های اقتصادی وابسته به استفاده از منابع طبیعی است و کمتر فعالیتی را می توان یافت که در نهایت منجر به ایجاد ضایعات زیست محیطی نگردد. بنابراین، با توجه به پیامدهای که محیط زیست برای ادامه حیات بشر دارد توجه و حفاظت از آن از اهمیت بالای بر خوردار است. لذا خصوصی سازی فرصتی را برای تصمیم گیری های استراتژیک با مزایای اقتصادی، اجتماعی و محیط زیست را در درازمدت فراهم می آورد. توجه به جنبه های زیست محیطی و اجتماعی توسعه بخش خصوصی به طور فزاینده ای به عنوان بخشی جدایی ناپذیر از توسعه پایدار دیده می شود. از این رو، رسیدگی به جنبه های زیست محیطی برنامه های خصوصی سازی برای تسهیل توسعه پایدار بخش خصوصی و مدیریت محیط زیست مهم است. از آنجا که حرکت دولت ها به سوی خصوصی سازی افزایش یافته است نقش فعالان بخش خصوصی در اداره محیط زیست برجسته شده است و به عنوان یک تغییر در ساختار حکومتی در جهان به حساب می آید. در این راستا، پژوهش حاضر به بررسی تأثیر خصوصی سازی بر آلودگی محیط زیست در ایران طی دوره زمانی 1370-1395 پرداخته است. در این مطالعه، برای بررسی رابطه بین متغیرها از روش خود رگرسیون با وقفه های توزیعی (ARDL) استفاده شده است. ن نتایج حاصل از تخمین کوتاه مدت نشان می دهد که خصوصی سازی اثری منفی و معنادار بر انتشار گازهای دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد دارد اما اثر آن بر انتشار گاز اکسید نیتروژن مثبت و معنادار ارزیابی گردیده است. همچنین یافته های تحقیق در تخمین بلندمدت حاکی از آن است که، اثر خصوصی سازی بر انتشار گازهای دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد منفی و معنادار و اثر آن بر گاز اکسید نیتروژن در بلند مدت مثبت و معنادار بدست آمده است. نتایج حاصل از آزمون فرضیات نشان می دهد که خصوصی سازی تأثیر یکنواخت بر انتشار آلاینده ها ندارد و در کل باعث کاهش انتشار گاز دی اکسید کربن و دی اکسید گوگرد و افزایش اکسید نیتروژن می شود. باتوجه به مطالعاتی که در این تحقیق انجام شده نشان داده شده است که خصوصی سازی علاوه بر جنبه های مثبت جنبه های منفی اجتماعی نیز دارد که باید در هنگام واگذاری شرکت ها به بخش خصوصی در نظر گرفته شود، و قبل از واگذاری شرکت مورد نظر، از جنبه های مختلف اقتصادی، اجتماعی و محیط زیستی مورد بررسی و ارزیابی دقیق قرار گیرد.
پژوهشگران	علی فقه مجیدی (استاد مشاور)، سامان قادری (استاد راهنما)، مهاباد امینی (دانشجو)