مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی اثرات زیرکشنده برخی کنه کش ها روی پارامترهای دموگرافی کنه سیکلامن Phytonemus Pallidus ssp. fragariae در شرایط آزمایشگاهی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	جدول زندگی، کنه سیکلامن، کنه کش، دز زیرکشنده، نرخ ذاتی افزایش جمعیت
چکیده	کنه سیکلامن(Acari: Tarsonemidae) Phytonemus Pallidus ssp. fragariae یکی از آفات مهم توت فرنگی در مزارع وگلخانه می باشد که به دلیل پتانسیل بالا در ایجاد خسارت اقتصادی، مستلزم چندین بار کنترل شیمیایی در سال می باشد. مطالعات سم شناسی بر روی کنه ها عمدتا با اندازه گیری عوارض جانبی آفت کش ها بر روی این موجودات کوچک امکان پذیر است، ولی این ارزیابی صرفا براساس اثرات مستقیم بر زنده مانی کنه ها ناقص می باشد، بنابراین تعیین اثرات بر نسل بعدی ضروری است. در این تحقیق، پارامترهای دموگرافی کنه سیکلامن در دمای 1 ± 25 درجه سلیسیوس، رطوبت نسبی 10± 80 درصد و دوره ی نوری 16 ساعت نور و 8 ساعت تاریکی تحت اثر غلظت های زیر کشنده ( LC15 , LC30) کنه کش های آبامکتین (Vermectin)، اسپیرودیکلوفن(Envidor) ، اسپیرومسیفن (Oberon) و پیریدابن (Sun mite) در شرایط آزمایشگاهی مورد بررسی قرار گرفت و داده ها با استفاده از نرم افزار Two-Sex محاسبه شدند. در سموم اسپیرودیکلوفن و اسپیرومسیفن روی ماده های بالغ هیچ گونه کشندگی در دزهای مورد استفاده مشاهده نشد. طول مدت مراحل نابالغ، تحت تاثیر غلظت (LC15) سموم آبامکتین و پیریدابن به ترتیب در ماده ها از 15/7 تا 51/7 روز و در نرها 22/7 تا 25/8 روز بود و در غلظت (LC30) این سموم طول مدت مراحل نابالغ در ماده ها 14/6 تا 61/5 روز و در نرها 35/6 تا 17/6 روز بود که با تیمار شاهد تفاوت معنی داری داشت. کنه کش های مورد آزمایش کاهش قابل توجهی در باروری / بارآوری خالص ایجاد کردند، به طوری که در غلظت (LC15) سموم آبامکتین و پیریدابن میزان تخم گذاری به ترتیب 35/5 و 11/6 تخم بود و این درحالی است که در غلظت (LC30) آبامکتین هیچ گونه تخم ریزی مشاهده نشد و مقدار این پارامتر برای (LC30) پیریدابن 3/3 تخم بود که با تیمار شاهد تفاوت داشت. همچنین نرخ ذاتی افزایش جمعیت (r)، نرخ خالص تولید مثل (R0) ، نرخ متناهی افزایش جمعیت(λ) و مدت زمان یک نسل (T) در غلظت ( LC15 ) آبامکتین به ترتیب 085/0، 87/2، 089/1 و 974/11 روز و در غلظت ( LC15 ) پیریدابن به ترتیب 095/0، 30/3، 099/1 و 56/12 روز بود که نسبت به تیمار شاهد کاهش معنی داری پیدا کرد و همچنین مقدار این پارامترها برای غلظت ( LC30 ) آبامکتین، صفر و برای غلظت ( LC30 ) پیریدابن به ترتیب 042/0، 52/1، 043/1 و 788/9 روز بود که نشان دهنده اختلاف معنی د
پژوهشگران	علی گونجان (استاد مشاور)، حامد غباری (استاد مشاور)، مصطفی معروف پور (استاد راهنما)، امین صادقی (استاد راهنما)، مژگان هدایتی (دانشجو)