|
عنوان
|
شناسایی پارامترهای سازه ای تراز جداگر پایه براساس روش زیر فضا
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
جداگر لرزه ای، شناسایی آسیب، روش زیر فضا، کنترل غیرفعال
|
|
چکیده
|
یک سازه در طول عمر مفید خود همواره تحت نیروهای خارجی مانند زلزله، باد و... قرار دارد. با وارد شدن این نیروها به سازه در طول زمان، امکان وقوع آسیب و خسارت ها در آن وجود دارد و از اینرو همواره استفاده از روش هایی برای کاهش یا بی اثر کردن آن ها مورد توجه بوده است. استفاده از کنترل غیرفعال به ویژه جداگرهای پایه در نیم قرن اخیر مورد توجه خاصی قرار گرفته است، زیرا علاوه بر ساده بودن نصب و کارایی و هزینه کمتر، قابلیت خود را در کاهش نیروها و ارتعاش های وارده بر سازه اثبات کرده اند. در جداسازهای لرزه ای بر خلاف روش های مرسوم در مقاوم سازی و بهسازی لرزه ای تمرکز بر کاهش پاسخ لرزه ای، نیرو و شتاب ورودی زلزله به سازه است. عملکرد جداساز در زیر سازه باعث می شود که شتاب طبقات و تغییرمکان بین طبقه کاهش قابل ملاحظه ای داشته باشد. در حین زلزله و تحریک سازه، جابه جایی زیاد در تراز جداگر اتفاق می افتد که می تواند باعث بروز آسیب در جداساز ها گردد. به دلیل تاثیر جداگر پایه بر رفتار سازه و جلوگیری از وقوع خسارات سازه ای و غیرسازه ای در آن، شناسایی آسیب هایی که ممکن است در تراز جداگر به وجود آید، دارای اهمیت خواهد بود. در سازه دارای جداگر رفتار غیرخطی تراز جداگر و رفتار خطی سازه اصلی منجر به افزایش تعداد پارامترهای مجهول، هزینه و زمان محاسبات می گردد.در این پژوهش با استفاده از تکنیک زیرفضا، سازه دارای جداگر به یک سازه دو درجه آزاد تبدیل یافته است، سپس سختی طبقه اول سازه تبدیل یافته که متناظر با سختی تراز جداگر سازه اصلی است، شناسایی می شود. نتایج به دست آمده از مدل های عددی نشان می دهد که سختی تراز جداگر حتی با وجود نویز با دقت قابل قبولی شناسایی می گردد.
|
|
پژوهشگران
|
آزاد یزدانی (استاد راهنما)، کاوه کرمی (استاد راهنما)، اسرا حسینی (دانشجو)
|