عنوان
|
تاثیر محلول پاشی سدیم نیتروپروساید و سالیسیلیک اسید بر ویژگی های مورفو-فیزیولوژیکی و کیفیت پس از برداشت گوجه فرنگی تحت تنش شوری
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
کلیدواژهها
|
کیفیت پس از برداشت، تنش های محیطی، NaCl ، سرمازدگی، آنزیم های پاد اکساینده
|
چکیده
|
میوه گوجه فرنگی فواید بسیاری برای سلامتی انسان دارد و منبع بسیار خوبی از ترکیبات زیست فعال است. هدف از تحقیق حاضر، بررسی اثرات سدیم نیتروپروساید (SNP) و سالیسیلیک اسید (SA) بر عملکرد، خصوصیات مورفو-فیزیولوژیکی و کیفیت انبارداری گوجه فرنگی در شرایط تنش شوری می باشد. برای مطالعه اثر SA و SNP چهار آزمایش جداگانه در قالب فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار طراحی و اجرا شد. اثر محلول پاشی برگی SNP (0، 200 و 500 میکرو مول) و SA (0، 1 و 2 میلی مولار) تحت تنش شوری (0 و 50 میلی مولار) بر ویژگی های مورفو-فیزیولوژیکی گوجه فرنگی رقم Namib بررسی شد. همچنین تأثیر محلول پاشی برگی SNP و SA بر سرمازدگی و کیفیت پس از برداشت گوجه فرنگی رقم Newton مورد بررسی قرار گرفت. نتایج آزمایش اول و دوم نشان داد، تیمار با SNP و SA باعث افزایش میانگین سطح تک برگ، محتوای نسبی آب برگ، پایداری غشاء سلولی، مقادیر کلروفیل a، کلروفیل b، کلروفیل کل، کاروتنوئیدها، کربوهیدرات های محلول کل، پرولین، فعالیت آنزیم های پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز نسبت به تیمار شاهد گردید. نتایج آزمایشات سوم و چهارم نشان داد که SNP و SA موجب تأخیر در کاهش وزن و افزایش مواد جامد محلول کل و حفظ سفتی بافت میوه گوجه فرنگی در حین نگهداری شد. همچنین در تیمارهای SNP و SA میزان ویتامین ث، اسیدیته قابل تیتراسیون، محتوای لیکوپن، فعالیت آنزیم های سوپر اکسید دیسموتاز و پراکسیداز بیشتر از نمونه های شاهد بود. تیمار های SNP و SA درصد خسارت سرمازدگی را کاهش دادند. در بین تیمارهای مختلف، سالیسیلیک اسید 2 میلی مولار و سدیم نیتروپروساید 200 میکرو مولار بیشترین تأثیر را در حفظ کیفیت پس از برداشت میوه گوجه فرنگی داشتند. بنابراین، استفاده از سالیسیلیک اسید و سدیم نیتروپروساید بر تحریک مقاومت به تنش شوری و بهبود خصوصیات فیزیولوژیکی و ماندگاری پس از برداشت گوجه فرنگی تاثیر داشته است.
|
پژوهشگران
|
محمود کوشش صبا (استاد مشاور)، شادیه احمدی (دانشجو)، یاور وفائی (استاد راهنما)
|