مشخصات پژوهش

عنوان	تعیین تنوع مرفومتریک سنتی زنبورعسل Apis melifera L (Hymenoptera: Apidae) در ایران
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	زنبور عسل، تنوع، مورفومتریک سنتی
چکیده	امروزه طبقه بندی موجودات زنده بر اساس مفاهیم جمعیت استوار است. در شناسایی جمعیت زنبور های عسل ایران نمونه برداری در ماه های بهمن و اسفند 92 از پنج منطقه ایران (شامل شهرهای سنقر ، شیراز، اصفهان، ساری و بیرجند) انجام گرفت. در مورفومتریک استاندارد از ده صفت ظاهری زنبورعسل برای تشخیص جمعیت استفاده شد. این صفات شامل طول بال جلو، عرض بال جلو، زاویه ی A4، زاویه ی D7، زاویه ی G18، طول نیم حلقه های سوم و چهارم شکم، شاخص کوبیتال، شاخص لاغری، طول خرطوم و طول پا می باشد. میانگین صفات اندازه گیری شده زنبورعسل در ایران شامل: طول بال جلو (007/ 9 میلیمتر)، عرض بال جلو (3/16 میلیمتر)، زاویه ی A4 (30/9 درجه)، زاویه ی D7 (97/97 درجه)، زاویه ی G18(93/7 درجه)، شاخص کوبیتال (2/413)، طول پای عقب (7/904 میلیمتر)، طول خرطوم (6/557 میلیمتر)، طول ترژیت سوم و چهارم (4/518 میلیمتر) و شاخص لاغری 0/766 بود. سنقر دارای بیش ترین مقدار زاویه ی A4(32/66 میلیمتر)، طول پای عقب (8/2 میلیمتر)، طول خرطوم (6/819 میلیمتر)، طول ترژیت سوم و چهارم (4/674 میلیمتر) و شاخص لاغری (0/780) بود. با توجه به میانگین شاخص کوبیتال (2/413) می توان گفت که زنبورهای مورد نظر از نژاد ایرانی بودند.
پژوهشگران	حدیث گومه (نفر چهارم)، جعفر عبداله زاده (نفر سوم)، جواد ناظمی رفیع (نفر دوم)، مهدی مدبر (نفر اول)