مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی ماهیت، احکام و آثار خواب در فقه مذاهب اربعه اهل سنت
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	احکام، خواب، آثار، مذاهب اربعه اهل سنت
چکیده	خواب که از جمله عوارض اهلیت بوده و نه با اهلیت ادا منافات دارد و نه با اهلیت وجوب، عبارتست از حالتی طبیعی که به سبب رسیدن رطوبت ها به مغز، قوای (ارادی) بدن از کار می افتد و مانع شناخت اشیاء می شود. با توجه به اینکه خواب عارضه ای طبیعی بوده و هنگام عارض شدن آن عقل از ادراک و تشخیص امور عاجز می شود، افعال عبادی هنگام خواب قضا شده و شخص ملزم است پس از بیداری به جبران و قضای آنها مبادرت ورزد. زیرا وجوب عبادت ساقط نمی شود. در اثنای خواب تمامی تصرفات قولی لغو محسوب می شود و تلفظ به طلاق، ایلاء، شهادت، سوگند، اقرار(اعم از حق الله یا حق الناس) عتق و ارتداد از وی معتبر و نافذ نیست. هم چنین در کلیه تصرفاتی که اهلیت ادا و تکلیف شرط هستند، خواب موجب عدم نفوذ می شود؛ چرا که شرط تکلیف فهم مکلف است؛ بعنی تا مکلف خطاب الهی را نفهمیده و درک نکند، خطاب الهی درباره او منتفی است و به طور خلاصه می توان گفت که امتثال و فرمانبرداری شارع منوط به فهم خطاب الهی است. و هم چنان که اصولیان گفته اند «تکلیف مستدعی حصول فعل بر وجه امتثال است» و امتثال عادتاً و شرعاً از شخص خوابیده ای که از درک و شعور دور است قابل تصور نیست و در حدیث نیز آمده است: «رفع القلم عن ثلاث: عن النائم حتی یستیقظ و عن الصغیر حتی یکبر و عن المجنون حتی یعقل». در میان عبادات آنچه که نیازمند نیت نیست از قاعده فوق استثنا بوده و درباره شخص نائم حکم به صحت داده شده است، به عنوان مثال اگر شخص محرم تمام مدت وقوف در عرفات را در حالت خواب بگذراند، آن وقوف برای وی مجزی است؛ چرا که وقوف در عرفات نیازمند نیت نیست، اما شخص خوابیده در مورد افعالش مؤاخذه بدنی نمی شود. پس اگر انسان در زمان خواب غلط زده و بر روی کسی بیفتد و او را بکشد، یا اینکه در خواب مرتکب زنا شود، به دلیل نداشتن قصد و قدرت تمییز و اختیار قصاص نمی شود، اما از نظر دنیوی ملزم به پرداخت دیه می شود، همان طور که اگر با فعل خود مالی را تلف کند ضامن است.
پژوهشگران	فرزاد پارسا (استاد راهنما)، سهیلا رستمی (استاد مشاور)، حلیمه کریمی (دانشجو)