|
عنوان
|
بررسی تطبیقی کارکرد ساختاریِ شگرفی در درخت انجیر معابد احمد محمود و عمارت هفت شیروانی ناتانیل هاثورن
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
احمد محمود، ناتانیل هاثورن، درخت انجیر معابد، عمارت هفت شیروانی، شگرفی، روایت پسامدرن.
|
|
چکیده
|
در این پژوهش، با مقابله درخت انجیر معابد احمد محمود و عمارت هفت شیروانی ناتانیل هاثورن و با استفاده از تعریف اولریش وایس اشتاین از مفهوم تاثیر در ادبیات تطبیقی، چنین استدلال شده است که محمود از رمان هاثورن تأثیر گرفته است. همچنین در این مقاله، با تمرکز بر مؤلفه شگرفی، به مثابه یکی از مهمترین جنبه های تشابه دو رمان، و تأکید بر کارکرد ساختاری متفاوت شگرفی در بافت دو متن، بر خلاقیت و اصالت نویسنده تأثیرپذیر تأکید کرده ایم تا رابطه میان دو نویسنده از مقوله تقلید (به تعبیر وایس اشتاین) متمایز شود. هدف از برجسته کردن این تفاوت نشان دادن اصالت رمان محمود در بافت تاریخی خویش، به مثابه اثری پسامدرن است. در هر دو رمان، نویسندگان با استفاده از سازوکارهای روایی شناخته شده ، نظیر منتسب کردن روایت به خرافه و استفاده از روایت ذهنی، حوادث شگرف را توصیف کرده، و با این کار، خواننده را در مورد ماهیت طبیعی یا فراطبیعی حوادث دچار تردید می کنند. این شیوه روایت در بخش پایانی رمان محمود دگرگون گشته، پدیده های شگرف، به مثابه واقعیت انکارناپذیر عرضه میشوند. در این بررسی تفاوت کارکرد مؤلفه شگرفی را در درخت انجیر معابد بر اساس بوطیقایِ پسامدرنِ این رمان، تشریح کرده ایم. رمانِ محمود، به مثابه روایتی پسامدرن، مرز میان تاریخ و افسانه، واقعیت و خیال، و طبیعت و فراطبیعت را از میان برمی دارد و برخلاف رمانِ هاثورن، دغدغه بازنمایی واقعیت بیرونی را ندارد.
|
|
پژوهشگران
|
زکریا بزدوده (نفر دوم)، سیروس امیری (نفر اول)
|