|
عنوان
|
سرماهای وزشی ایران مطالعه موردی: سرمای وزشی بهمن1361 سنندج
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
ارتفاع ژئوپتانسیل 500 هکتوپاسکال، باد مداری، باد نصف النهاری، سرمای وزشی، سنندج
|
|
چکیده
|
در این پژوهش داده های مربوط به حداقل دمای روزانه ایستگاه سنندج طی سالهای 1339 تا 1381 مورد استفاده قرار گرفت. در طی این دوره 85 روز با دمای کمتر از 20- درجه سلسیوس به عنوان روزهای سرد انتخاب شدند. نقشه های مربوط به دمای هوا، مولفه های باد مداری و باد نصف النهاری در ترازهای 500، 700، 850، 925 و 1000 هکتوپاسکال برای این روزها در نرم افزار گرادس ترسیم شد. به منظور بررسی های بیشتر و انجام مطالعات همدید، نقشه های مربوط به تاریخ 6/11/1361 تا 13/11/1361 که نشان دهنده یک دوره 8 روزه سرمای وزشی بود به عنوان نمونه انتخاب گردید. برای هر کدام از این روزها نقشه های ارتفاع ژئوپتانسیل، دمای هوا و مولفه برداری باد در تراز 500 هکتوپاسکال ترسیم شد. در این دوره بیشتر قسمت های ایران به ویژه ایستگاه سنندج در نیمه غربی یک فرود عمیق قرار داشتند. بنظر می رسد نیمه غربی این فرود حامل هوای سرد از عرض های بالا به منطقه بوده که در نتیجه موجب افت شدید دما در بیشتر نقاط ایران و از جمله سنندج گردیده بود.
|
|
پژوهشگران
|
محمد حسین قلی زاده (نفر دوم)، سید ابوالفضل مسعودیان (نفر اول)، بختیار محمدی (نفر سوم)
|