عنوان	برآورد و مدل‌سازی نااطمینانی اقتصاد انرژی و تحلیل اثرات آن بر رشد اقتصادی در ایران
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	رشد اقتصادی، نااطمینانی اقتصاد انرژی، گارچ، حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS)
چکیده	رشد اقتصادی یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعه و رفاه کشورها است و برای اقتصادی مانند ایران که با چالش‌های ساختاری و وابستگی تاریخی به درآمدهای نفتی مواجه است، اهمیتی دوچندان دارد. بخش انرژی موتور محرک رشد اقتصادی است و نقش تعیین‌کننده‌ای در تولید، اشتغال و رفاه اجتماعی دارد. اقتصاد انرژی با بررسی عرضه، تقاضا و قیمت‌گذاری انرژی، راهکارهایی برای بهینه‌سازی مصرف و ارتقای بهره‌وری ارائه می‌دهد. توسعه انرژی‌های پاک و سیاست‌گذاری کارآمد در این حوزه، امنیت انرژی را تقویت کرده و زمینه‌ساز رشد پایدار و کاهش اثرات منفی زیست‌محیطی می‌شود. هدف اصلی پژوهش حاضر برآورد نااطمینانی اقتصاد انرژی و بررسی تأثیر آن بر رشد اقتصادی ایران در بازه زمانی ۱۳۶۸ تا ۱۴۰۳ است. برای اندازه‌گیری نااطمینانی از مدل‌های گارچ و جهت بررسی تأثیر نااطمینانی اقتصاد انرژی بر رشد اقتصادی از روش حداقل مربعات معمولی پویا (DOLS) استفاده شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که نااطمینانی در اقتصاد انرژی اثر منفی و معناداری بر رشد اقتصادی ایران دارد. در مقابل، افزایش سرمایه‌گذاری، توسعه نیروی کار و پیشرفت فناوری اثر مثبت و قابل‌توجهی بر رشد داشته و می‌توانند ظرفیت تولیدی کشور را ارتقا دهند. بهبود شرایط سیاسی و افزایش مشارکت اقتصادی زنان نیز نقش مهمی در تقویت ثبات نهادی، افزایش اعتماد فعالان اقتصادی و توسعه بازار کار ایفا می‌کنند. ریسک‌های ژئوپلیتیک رشد اقتصادی را محدود می‌سازند و اهمیت تنش‌زدایی منطقه‌ای و تنوع‌بخشی روابط خارجی را برجسته می‌کنند. در مجموع، نتایج نشان می‌دهد که رشد اقتصادی ایران علاوه بر عوامل کلاسیک، به‌شدت تحت‌تأثیر متغیرهای نهادی و محیطی قرار دارد و سیاست‌گذاری هدفمند در حوزه انرژی، حکمرانی، آموزش و روابط بین‌الملل می‌تواند زمینه‌ساز رشد پایدار و بلندمدت شود. یافته‌های این تحقیق بر اهمیت مدیریت بهینه نااطمینانی در بخش انرژی تأکید دارد و می‌تواند به سیاست‌گذاران اقتصادی کمک کند تا با اتخاذ راهبردهای مناسب، زمینه‌های رشد اقتصادی پایدار را فراهم سازند.
پژوهشگران	خالد احمدزاده (استاد راهنما)، ثنا حسینی (دانشجو)، رامین امانی (استاد مشاور)