عنوان	پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی بر اساس الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره‌ی تحصیلی، با نقش میانجیِ دشواریِ تنظیم هیجان و نقش تعدیل‌گریِ احساسِ تعلق به مدرسه
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اهمال‌کاری تحصیلی، الگوهای ارتباطی خانواده، خودپنداره تحصیلی، دشواری تنظیم هیجان، احساس تعلق به مدرسه
چکیده	پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی اهمال‌کاری تحصیلی با الگوهای ارتباطی خانواده و خودپنداره تحصیلی با نقش میانجی دشواری در تنظیم هیجان و نقش تعدیل‌گر احساس تعلق به مدرسه در دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول انجام شد. این مطالعه از نظر هدف در دسته تحقیقات بنیادی، از لحاظ شیوه اجرا مبتنی بر مدل‌سازی معادلات ساختاری و از نوع تحقیقات توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان مقطع متوسطه اول شهر سنندج در سال تحصیلی ۱۴۰۲-۱۴۰۳ با رده سنی ۱۳ تا ۱۵ سال بود. که از این جامعه، ۳۰۰ نفر به‌روشِ نمونه‌گیریِ تصادفیِ خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه‌های اهمال‌کاری تحصیلی (TPS) Tuckman & Sexton (1989)، الگوهای ارتباطی خانواده تجدیدنظرشده (RFCP) Fitzpatrick & Koerner, (2004) ، خودپنداره تحصیلی (ASCQ) Liu & Wang, (2005)، دشواری در تنظیم هیجان (DERS) Graetz and Roemer, (2004) و احساس تعلق به مدرسه (SSCS) (Arslan, 2021) بود. تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون همبستگی پیرسون و مدل‌سازی معادلات ساختاری در نرم‌افزارهایSPSS 26 ، Process Model 5 و AMOS 24 انجام شد. یافته‌ها نشان دادند مدل کلی پژوهش دارای برازش مطلوبی بود به این صورت که جهت‌گیری گفت‌وشنود و خودپنداره تحصیلی نقش مستقیمی در کاهش اهمال‌کاری تحصیلی داشت (05/0>p)؛ در حالی‌که جهت‌گیری هم‌نوایی منفی تأثیر معناداری نداشت (05/0
پژوهشگران	انور دست باز (استاد راهنما)، فاطمه خداپرست سویری (دانشجو)، فریبا سهیلی (استاد مشاور)