عنوان	شناسایی و ارزیابی خطر ناپایداری لغزشی در پهنه های شهری، مطالعه موردی: شهر سنندج
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	ناپایداری دامنه ای، پهنه شهری، سنندج
چکیده	ایران با دارا بودن مناطق کوهستانی وسیع که بخش قابل توجهی از وسعت کشور را به خود اختصاص می‌دهد و دارای مورفولوژی ناشی از تکتونیک فعال، شکستگی‌ها و خردشدگی‌های متعدد، وجود لیتولوژی حساس می‌باشد، در زمره کشورهای دارای قابلیت و نیز آسیب پذیر از نظر وقوع ناپایداری دامنه‌ای در پهنه‌های شهری است. استان کردستان و به صورت موردی نیز شهر سنندج و پهنه شهری آن متاثر از فرم مورفولوژیک آن به این لحاظ دارای قابلیت بوده و این مساله می تواند به عنوان یک تهدید محیطی قلمداد گردد. بنابراین در این پژوهش به تحقیق حاضر شناسایی و ارزیابی خطر ناپایداری لغزشی و واکاوی علل آن در پهنه شهری سنندج اقدام گردید. نتایج پژوهش نشان داد که بر اساس تحلیل سلسله مراتبی(AHP) در میان پارامترهای تاثیرگذار که بر مبنای نظر کارشناسی و نیز متون علمی و نخصصی مرتبط انتخاب گردیدند، پارامترهای کاربری اراضی (با ضریب اهمیت 15/0)، مولفه های ساختاری(با ضریب اهمیت 15/0) و لیتولوژی (با ضریب اهمیت 12/0) از مهم ترین عوامل موثر بر ناپایداری های لغزشی در پهنه های شهری می باشند. پس از آن نیز به ترتیب معیارهای طبقات ارتفاعی، فاصله از آبراهه، پوشش گیاهی، شیب، بارش، فاصله از جاده و جهت شیب حائز اهمیت می باشند. در نهایت به منظور شناسایی پرخطرترین پهنه های شهری سنندج به لحاظ ناپایداری لغزشی، از نرم افزار GIS استفاده گردید. نتایج حاصل نشان داد که بخش های شمال غربی محدوده مورد مطالعه دارای بیشترین میزان ناپایداری می باشند. بخش های شرقی و جنوب شرقی و نیز قسمت کوچکی از بخش شمالی محدوده نیز دارای کمترین میزان ناپایداری بوده است. سایر بخش ها نیز دارای ناپایداری کم تا متوسط می باشند. در کل پژوهش حاضر یک پهنه شناسی خطر و نیز عوامل موثر بر آن را در سطح پهنه شهری سنندج ارائه داد که می تواند برای مدیریت شهری و نیز عمران محیطی کارا باشد.
پژوهشگران	فرید مرادی (نفر اول)، ممند سالاری (نفر دوم)