عنوان	برنامه‌ریزی پارک‌های شهری بر اساس نیازها و ترجیحات زنان، نمونه موردی: پارک شهدا سنندج
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	برنامه‌ریزی شهری، پارک‌های شهری، نیازهای زنان، امنیت زنان، مشارکت جنسیتی
چکیده	برنامه‌ریزی پارک‌های شهری مبتنی بر نیازها و ترجیحات زنان، به‌عنوان یکی از جنبه‌های کلیدی توسعه فضاهای عمومی، نقش مهمی در ارتقاء کیفیت زندگی شهری ایفا می‌کند. زنان به‌عنوان نیمی از جمعیت شهرها، دارای نیازها و خواسته‌های خاصی در استفاده از فضاهای عمومی هستند که در بسیاری از برنامه‌ریزی‌های شهری نادیده گرفته شده‌اند. هدف اصلی این پژوهش، برنامه‌ریزی بهینه پارک‌های شهری با تأکید بر نیازها و ترجیحات زنان و به‌کارگیری رویکرد مشارکت جنسیتی در فرآیند برنامه‌ریزی است. با توجه به موانع و چالش‌های متعدد، همچون عدم امنیت، کیفیت پایین مبلمان شهری و کمبود امکانات مناسب، که مانع حضور گسترده زنان در فضاهای عمومی به ویژه پارک‌ها می‌شود، این مطالعه به‌صورت موردی به بررسی پارک شهدا در شهر سنندج پرداخته است. روش تحقیق ترکیبی (کمی-کیفی) به کار گرفته شد تا داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های ساختاریافته، مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته، تحلیل فضایی با نرم‌افزار GIS، تحلیل آماری داده‌ها با نرم‌افزار SPSS و تحلیل کیفی با نرم‌افزار MAXQDA جمع‌آوری و پردازش شود. جامعه آماری این پژوهش، زنان بالای ۲۰ سال ساکن شهر سنندج بوده‌اند که نمونه‌گیری کمی به‌صورت تصادفی ساده و نمونه‌گیری کیفی به‌صورت هدفمند انجام شده است. یافته‌های پژوهش نشان می‌دهد که عوامل متعددی از جمله امنیت، کیفیت مبلمان شهری، دسترسی مناسب، وجود کاربری‌های پیرامونی جذاب و پاسخ‌دهی محیطی، تأثیر بسزایی بر میزان حضور و ماندگاری زنان در پارک‌ها دارند. همچنین، تحلیل SWOT انجام‌شده، مبنای تدوین راهبردهای عملیاتی با رویکرد مشارکتی فراهم کرد که از جمله آن می‌توان به ایجاد مسیرهای نورپردازی‌شده جهت تردد امن زنان در ساعات شب، افزایش امکانات رفاهی و فرهنگی، و بهبود فضای سبز اشاره کرد. نتایج این پژوهش تأکید دارد که مشارکت فعال زنان در فرآیند برنامه‌ریزی شهری نه تنها به بهبود امنیت و آسایش آنان کمک می‌کند، بلکه موجب افزایش تعامل اجتماعی، بهره‌وری فضا و ارتقاء کیفیت زندگی شهری خواهد شد.
پژوهشگران	نینا خلیقی (استاد راهنما)، مهنا سروری (دانشجو)، مهدی سعیدی (استاد مشاور)