عنوان	چالش‌های همه‌گیری کرونا بر برنامه‌ریزی، اجرا و انتشار پژوهش‌های دانشگاهی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	آموزش عالی؛ مدیریت پژوهش؛ کرونا ویروس؛ دانشگاه‌ها
چکیده	هدف: جهان همواره دستخوش ناملایمات گوناگون بوده است. اغلب این ناملایمات به‌مثابه یک چالش بزرگ ملی، منطقه‌ای و جهانی همه بشریت را به مبارزه طلبیده است. گاه هم این ناملایمات در سطح یک بحران جهانی رخ نموده است. ویروس کرونا از خانواده ویروس‌هایی است که عفونت‌های تنفسی را در انسان‌ها و حیوانات ایجاد می‌کند. ویروس کرونای جدید که با نام رسمی SARS-CoV-2 شناخته می‌شود باعث بروز بیماری COVID-19 در انسان‌ها شد و ساختارهای اجتماعی، الگوی کار و توزیع درآمد را دچار آشفتگی و تغییر کرد. از ساختارهای متأثر از این ویروس دانشگاه‌ها و مأموریت‌های آن بود. در این راستا، پژوهش حاضر به منظور شناسایی چالش‌‌های همه‌گیری کرونا بر برنامه‌ریزی، اجرا و انتشار پژوهش‌های دانشگاهی انجام شد. روش: این پژوهش از منظر رویکرد، کیفی بوده و با استفاده از روش پدیدارشناسی تفسیری اجرا شد. مشارکت‌کنندگان پژوهش شامل 38 نفر از کارگزاران و مدیران دانشگاهی و وزارتی و نیز صاحب‌نظران آموزش عالی در دانشگاه‌‌ها و نیز ستاد مرکزی وزارت علوم و تحقیقات بودند که به صورت هدفمند انتخاب و فرآیند جمع‌آوری اطلاعات تا رسیدن به اشباع نظری ادامه یافت. داده‌‌ها از طریق مصاحبه نیمه ساختارمند جمع‌‌آوری شد و با استفاده از روش همسوسازی مورد اعتباریابی قرار گرفت. تحلیل داده‌‌ها با بهره‌گیری از روش تحلیل مضمون در محیط نرم‌افزار MAXQDA انجام شد. یافته‌ها: چالش‌های شناسایی شده پژوهش‌های دانشگاهی در مرحله برنامه‌ریزی شامل ابهام نقش، بی‌انگیزگی و بی‌رغبتی، ترجیح آموزش، عدم وفاق درون‌گروهی و بین‌رشته‌ای، تأثیر زیرساخت‌ها بر کمّیت پژوهش‌ها، تغییر منابع تأمین پژوهش؛ در مرحله اجرا شامل وابستگی به مسیر، کمبود امکانات و زیرساخت‌ها، پنهان‌کاری شرکت‌کننده‌ها، نظارت معیوب، محدودیت مسافرت‌های علمی و ارتباطات، فیلترینگ؛ و در مرحله انتشار شامل تغییر سیاست‌های نشر آثار علمی، هیجان‌زدگی در اشاعه نتایج، عدم امانتداری، کند شدن فرایند ارزیابی و چاپ مجلات بود. نتیجه‌گیری: مدیریت چالش‌های معرفی شده می‌تواند به بهبود کیفیت و اثربخشی پژوهش‌ها در مواقع اورژانسی، ارتقاء سطح علمی دانشگاه، جذب محققین با استعداد، کاهش هدر رفت منابع، ارتقاء تعاملات بین رشته‌ای، ارتباط با صنعت و جامعه، افزایش قابلیت اطمینان نتایج پژوهشی و احترام بیشتر به مالکیت معنوی دستاوردهای اساتید در فضای مجازی منجر شود.
پژوهشگران	ابراهیم تیمورزادگان (نفر اول)، جمال سلیمی (نفر دوم)