|
عنوان
|
نگاه مردانه و زنانه به شخصیت های زن در رمان «میرامار» نجیب محفوظ و «بروکلین هایتس» میرال الطحاوی
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژهها
|
نقد ادبی، نقد فمینیستی، نجیب محفوظ، میرامار، میرال الطحاوی، بروکلین هایتس
|
|
چکیده
|
نجیب محفوظ (۱۹۱۱) از نویسندگان توانای مصری است که در توصیف قشر متوسط جامعه در رمانهایش تبحر داشت و همچنین میرال الطحاوی (۱۹۶۸) از دیگر نویسندگان مصری است که به توصیف سختیهای زنان در رمانهایش پرداخته است. محفوظ و الطحاوی در عصری زندگی میکردند که مرد سالاری در مصر رواج داشت و زنان در تصمیمات زندگی خود و جامعه، نقش چندانی نداشتند. پس هر دو نویسنده سعی کردهاند که از طریق شخصیتهای زن رمانهایشان، مشکلات زنان را به تصویر بکشند. اگرچه هر دو نویسنده در این زمینه دیدگاههای مشابهی دارند، با اینحال نویسنده زن، مشکلات زنان را بهتر توصیف کرده است. هر دو نویسنده در رمانهای میرامار و بروکلین هایتس، سختیها و زندگی پر رنج زنان را حکایت میکنند که در جامعه مرد سالار مصر متحمل میشوند. دو شخصیت اصلی زن که اکثر حوادث دو رمان، حول زندگی آنها میچرخد در جامعه سختگیرانه پدرسالاری سنت شکنی میکنند، آنها خانه را ترک کرده و برای آینده بهتر، تلاش میکنند. هر دو تا پایان رمان، بیپناه و بدون داشتن شخص یاری دهنده و حمایتگر هستند و هیچوقت کسی را به عنوان حامی یا پشتوانه نداشتند؛ بنابراین تلاشهای خودشان است که باعث میشود زندگی را ادامه دهند و امید برای ساختن آینده بهتر داشته باشند. نگاهی که هر دو نویسنده به زنان دارند متفاوت است و الطحاوی بهتر توانسته است مشکلات جنس خود را بیان کند. جستار حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی و بررسی شواهدی از دو رمان میرامار و بروکلین هایتس به نگاههای نویسنده مرد و زن به زنان پرداخته است و به این نتایج دست یافته که نگاه مردانه و زنانه به شخصیت زنان در متن رمان چگونه است و آن را در شش مورد: تلاش برای دستیابی به هویت زنانه، رنج زنان در جامعه مرد سالار و نادیده گرفتن حقوقشان، فرار از ازدواج اجباری یا موقعیت اجباری، خشونت زنان علیه زنان، خشونت مردان علیه زنان، خیانت کردن مردان به زنان، بررسی کرده است. در هر دو رمان شباهتها و تفاوتهایی یافت شده که نشان میدهد از نظر دو نویسنده زندگی در جامعه مردسالار و سنتی برای زنان، تا چه اندازه سخت و مشقت بار است و به دلیل افکار سنتی قربانی میشوند و همچنین مردان بیشتر زن را وسیله ایی برای خوشگذرانی میبینند تا یک انسان به مانند خودشان.
|
|
پژوهشگران
|
حسن سرباز (استاد راهنما)، منا رضایی وند (دانشجو)
|