مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی و تحلیل رویکردهای مفهوم‌سازی عشق، در اشعار یدالله بهزاد کرمانشاهی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	زبان‌شناسی شناختی استعاره مفهومی مفاهیم انتزاعی عشق یدالله بهزاد کرمانشاهی
چکیده	پژوهش حاضر، به بررسی و تحلیل رویکردهای مفهوم‌سازی عشق در سروده‌های شاعر معاصر، یداللّه بهزاد کرمانشاهی می‌پردازد. این پژوهش با اتّخاذ روش توصیف و تحلیل داده‌ها و با تکیه بر مبانی و اصول بنیادین استعارۀ مفهومی، سعی دارد با شناسایی و تحلیل حوزه‌های مبدأ به‌‌کاررفته در استعاره‌های اشاره‌شده، به لایه‌های پنهان این تصویرسازی‌ها پی ببرد و جهان‌بینی مسلّط بر افکار شاعر را واکاوی و تحلیل کند. نتایج پژوهش حاضر، حاکی از آن است که یداللّه بهزاد برای عینی‌سازی مفهوم عشق، از حوزه‌های مبدأ متنوّعی از قبیل انسان‌انگاری، شیء‌انگاری، خوراک‌پنداری، مکان‌مندی، عناصر طبیعت، سلامت و بیماری، گرما و نور، بند و اسارت، کارها و امور مقدّس و طرح‌واره‌های مربوط به سفر و مسیر، به‌وفور استفاده کرده است. گفتنی است لایه‌های پنهان این تصویرسازی‌ها دربردارندۀ معانی و مفاهیم مثبت در مقولۀ عشق است. این نگرش مثبت تا حدّی است که حتّی زمانی که از حوزه‌های مبدأ منفی استفاده می‌کند، نگاهش ­به عشق، مثبت و دلگرم‌کننده است؛ درنتیجه، می‌توان گفت شاعر مذکور با جهان‌بینی کاملاً مثبت، عشق را برانداز کرده است. وی عشق را معجزه‌گری می‌داند که عامل جنب‌وجوش و فعّالیت‌های ثمربخش در جهان و مایۀ حیات، خوش‌دلی و کمال انسان است.
پژوهشگران	هاشم کرمی (نفر اول)، نسرین علی اکبری (نفر دوم)، زانیار نقشبندی (نفر سوم)