|
عنوان
|
رابطۀ بین الگوهای ارتباطی خانواده و رفتارهای پرخطر در نوجوانان: نقش واسطه‌ای پنج عامل بزرگ شخصیت
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
الگوهای ارتباطی خانواده پنج عامل بزرگ شخصیت رفتارهای پرخطر نوجوانان
|
|
چکیده
|
هدف پژوهش حاضر، بررسی نقش واسطه‌ای پنج عامل بزرگ شخصیت در رابطۀ بین الگوهای ارتباطی خانواده و رفتارهای پرخطر در نوجوانان بود. روش مطالعه مدل مسیر بود. جامعۀ آماری شامل کلیۀ دانش‌آموزان دورۀ دوم متوسطۀ شهر بوشهر در سال تحصیلی 1401-1400 بود که از این جامعه به روش نمونه‌گیری دردسترس، 259 دانش‌آموز (78 پسر و 181 دختر) به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش پرسشنامۀ الگوهای ارتباطی خانوادۀ کوئرنر و فیتزپاتریک-فرم تجدیدنظرشده (RFCP)، پرسشنامۀ خطرپذیری نوجوانان ایرانی (IARS) و پرسشنامۀ پنج عامل بزرگ شخصیت باربانلی (BFQ-C) بودند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای SPSS-25 و AMOS-24 استفاده شد. یافته‌های مطالعه نشانگر رابطۀ معنی‌دار و منفی بین عامل گفت‌وشنود با رفتارهای پرخطر (p<0/01؛ 0/318-= r) و رابطۀ معنی‌دار و مثبت عامل همنوایی با رفتارهای پرخطر (p<0/01؛ 0/228= r) در نوجوانان بود. الگوهای ارتباطی خانوادۀ مبتنی بر گفت‌وشنود و نیز ویژگی‌های شخصیتی برون‌گرایی و وظیفه‌شناسی می‌توانند در کاهش رفتارهای پرخطر نوجوانان مؤثر باشند. درمانگران و مشاوران مدارس باید بر این متغیرها در حین توسعۀ برنامه‌های مداخله‌ای و آموزشی برای خود تأکید داشته باشند.
|
|
پژوهشگران
|
رضا عباسی راد (نفر اول)، محمد رستمی (نفر دوم)، محدثه فصیحی (نفر سوم)، نیلوفر سرهنگی (نفر چهارم)، سلیمان احمد بوکانی (نفر پنجم)
|