مشخصات پژوهش

عنوان	شبیه سازی الگوی توزیع رطوبت درخاک های همگن درسیستم آبیاری قطره ای پیوسته و پالسی بااستفاده از مدل هایدروس
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	مدل سازی ابعاد خیس شده، تخمین توزیع رطوبت، مدیریت آبیاری، قطرخیس شده
چکیده	آبیاری قطره‌ای پالسی از جدیدترین و موثرترین روش‌های آبیاری با کاربرد حجم پایین آب و شامل یک فاز آبیاری و یک فاز استراحت است که در آن پیشروی نسبت به آبیاری پیوسته با آب کمتری صورت می‌گیرد که بر روی جبهه پیشروی رطوبت تاثیر می‌گذارد. طراحی و مدیریت مناسب سیستم‌های آبیاری قطره‌ای به شناخت دقیق الگوهای توزیع رطوبت در اطراف قطره-چکان‌ها بستگی دارد. یکی دیگر از راهکارهای افزایش راندمان مصرف آب و کاهش نفوذ عمقی سیستم‌های آبیاری قطره‌ای در نظرگرفتن الگوهای توزیع مجدد رطوبت پس از قطع فرآیند آبیاری است. برای تعیین ابعاد جبهه رطوبتی، این تحقیق برروی سه نوع خاک با بافت‌های مختلف(سبک، متوسط و سنگین)، با سه نوع دبی قطره‌چکان (2، 4 و 6 لیتر در ساعت)، در سه عمق متفاوت (صفر، 15 و 30 سانتی‌متری) بعد از 4 ساعت از زمان آبیاری مورد بررسی قرار گرفت و مقادیر جبهه پیشروی توزیع مجدد تا 66 ساعت پس از آبیاری اندازه‌گیری شد. این آزمایش‌ها در یک محفظه پلکسی گلاس به ابعاد مشخص و با دیواره شفاف برای دو نوع سیستم آبیاری پیوسته و پالسی به انجام رسید که در آبیاری پالسی، زمان قطع و وصل پالس‌ها (30-30، 20-40 و 40-20 دقیقه) که عدد اول نشان‌دهنده زمان آبیاری و عدد دوم بیانگر زمان استراحت سیستم در هر چرخه خواهد بود. برای شبیه‌سازی جبهه رطوبتی از دو مدل هایدروس دوبعدی و رگرسیون غیرخطی استفاده شد. شبیه‌سازی جبهه پیشروی رطوبت انجام گرفت و نتایج حاصل از شبیه سازی نشان می‌دهد که هرچه عمق کارگذاری قطره چکان نسبت به سطح بیشتر باشد هایدروس برآورد نسبتا دقیقی از شرایط تجربی ارائه می‌دهد. در زمان‌های پایین‌تر رگرسیون به‌خوبی عمل می‌کند اما با افزایش زمان از نتایج تجربی فاصله می‌گیرد اما در هایدروس این‌گونه نیست، یعنی هم در زمان‌های پایین و هم با افزایش زمان عملکرد خوبی ارائه می‌دهد، به طورکلی می‌توان گفت که هایدروس مستقل از زمان ولی رگرسیون متاثر از زمان می‌باشد. در هایدروس در توزیع عمودی عملکرد خوبی صورت گرفته و درتوزیع افقی عملکرد ضعیف ‌تری مشاهده گردید و رگرسیون نیز در دبی‌های پایین عملکرد بهتری داشته اما افزایش دبی موجب بیشترشدن مقادیر شبیه سازی از مقادیرتجربی میشد. بهترین عملکرد هایدروس در خاک ریز بافت و به ترتیب در خاک سنگین، متوسط و سبک بوده است. در خاک سبک توزیع رطوبت در جهت افقی نسبت به مقادیر مشاهداتی برآورد بیشتری ارائه داد. به طور کلی شبیه سازی در آبیاری پیوسته بهتر از پالسی و در توزیع عمودی با اختلاف بهتر از توزیع افقی بوده است.
پژوهشگران	بختیار کریمی (استاد راهنما)، کیمیا ناصری (دانشجو)