|
عنوان
|
برازش استوار بیضی با بهینه‌سازی نیمه‌درجه‌دوم
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
مسئله کمترین مربعات، برازش بیضی، روش استوار
|
|
چکیده
|
برازش بیضی یک فن مهم در حوزه‌های بینایی ماشین و تولید خودکار است. بااین‌حال، خطاهای تولیدشده در طی تشخیص لبۀ تصویر، به‌ویژه نقاط دورافتاده، می‌توانند به‌طور قابل‌توجهی عملکرد روش‌های برازش بیضی را کاهش دهند. برای مقابله با تأثیر نقاط دورافتاده، این پایان‌نامه یک روش استوار برای برازش بیضی پیشنهاد می‌دهد که دارای نکات برجستۀ زیر است: نخست، برای افزایش استواری در برابر نقاط دورافتاده، معیار ماکسیمم هم‌آنتروپی را در روش برازش بیضی با کمترین مربعات مقید (CLS) ادغام کرده و از الگوریتم بهینه‌سازی نیمه‌درجه دوم برای حل مسئله غیرخطی و غیرمحدب، به‌صورت تکراری استفاده می‌کند. دوم، برای اطمینان از اینکه جواب به‌دست‌آمده مربوط به یک بیضی واقعی است، یک قید برابری درجۀ دوم در مدل CLS اعمال می‌شود تا به یک مسئله برنامه‌ریزی درجۀ دوم غیرمحدب با قید‌های درجۀ دوم انجامد. سرانجام، نسخه‌ای از این مسئله را با استفاده از عملگر اثر و به‌صورت ساده شدۀ نیمه‌معین توسعه داده و به این ترتیب، پارامترهای بیضی را از طریق برنامه‌ریزی نیمه‌معین تعیین می‌کند. کارایی روش پیشنهادی از طریق مثال‌های شبیه‌سازی شده و تجربی نشان داده شده است.
|
|
پژوهشگران
|
ارسلان رحمانی (استاد مشاور)، شاهرخ اسمعیلی (استاد راهنما)، نگار پورستاره (دانشجو)
|