عنوان	تحلیلی بر معیارهای مکان یابی اکوکمپ گردشگری عشایری
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	جامعه عشایر، اکوکمپ‌های گردشگری، مکانیابی، ایران
چکیده	مقدمه: علی­رغم اهمیت مکانیابی اکوکمپ­های گردشگری عشایری در حفاظت از محیط­زیست و توسعه پایدار جوامع عشایری، در زمینه معیارها و زیرمعیارهای شناسایی اکوکمپ­ها مطالعات اندکی صورت گرفته است. از این­رو پژوهش حاضر می­تواند مبنایی برای مطالعات مرتبط با مکانیابی اکوکمپ گردشگری عشایری در ایران باشد. هدف پژوهش: هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی و تبیین معیارها و زیرمعیارهای کلیدی برای مکانیابی اکوکمپ گردشگری عشایری در ایران است. روش‌شناسی تحقیق: پژوهش حاضر با رویکرد سیستماتیک (مطالعه اسناد و مقالات مرتبط با موضوع مورد مطالعه) انجام گرفته است. قلمرو جغرافیایی پژوهش: قلمرو مد نظر در پژوهش حاضر، زیست­ بوم­های عشایری در ایران است که جامعه عشایری از ادوار گذشته تاکنون در آن­ها ساکن هستند. یافته ­ها و بحث: برای مکانیابی اکوکمپ گردشگری عشایری شش معیار توپوگرافی، لیتولوژی، هیدرولوژی، زیست محیطی، اقلیمی و انسانی ارائه شد که در مجموع 22 زیر معیار (ارتفاع، شیب، جهت شیب، تابش سالانه خورشید، زمین ­شناسی، فاصله از گسل، تراکم گسل، فاصله از زمین لغزش، فاصله از رودخانه، تراکم رودخانه، فاصله از نقاط سیل­ خیز، تراکم نقاط سیل­ خیز، فاصله از مناطق حفاظت شده، فاصله از محل دفن پسماند و سایر منابع آلاینده، متوسط دمای سالیانه، متوسط بارش سالیانه، کاربری اراضی، فاصله از جاده، فاصله از شهر، فاصله از روستا، فاصله از ایل­راه و فاصله از محل اسکان موقت عشایر) را شامل می ­شوند. نتایج: با توجه به وسعت زیاد قلمرو جامعه عشایری ایران، انتخاب معیارها و زیرمعیارها مکانیابی اکوکمپ­ های گردشگری عشایری نسبی بوده و متناسب با محدوده ­های مورد بررسی، اهمیت آن­ها متفاوت است.
پژوهشگران	علی شمس الدینی (نفر اول)، داود جمینی (نفر دوم)، رامین آتش بهار (نفر سوم)