عنوان	همگرایی و همکاری محدود منطقه ای، راهکاری برای توسعه گردشگری فرهنگی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	همگرایی و همکاری محدود منطقه‌ای، گردشگری فرهنگی، ایران فرهنگی، روش SWOT
چکیده	گردشگری داخلی و بین‌المللی همچنان یکی از مهم‌ترین وسایل مبادلات فرهنگی است که تجربه‌ای شخصی را نه فقط از آنچه که از گذشته به جا مانده، بلکه از زندگی و جامعه کنونی به وجود می‌آورد. گردشگری فرهنگی یکی از مهم‌ترین وسایل مبادلات فرهنگی ملت‌ها و در زمره مهم‌ترین ابزارهای گفتگوی بین فرهنگی است. این نوع گردشگری عموماً بر روی جوامع سنتی تمرکز دارد که در آنها سنن متفاوت، شکل منحصر به فردی از هنر و الگوهای اجتماعی دارند و آنها را از دیگر فرهنگ‌ها متمایز می‌سازند. مباحث زیادی درباره تأثیر گردشگری بر تقویت یا تضعیف فرهنگ مکان انجام فعالیت گردشگری وجود دارد. ایران فرهنگی به‌عنوان یک حوزه گسترده جغرافیایی و یک تمدن غنی و با سابقه، از قابلیت بالایی برای گردشگری فرهنگی برخوردار است. یکی از مهم‌ترین راهکارهای مؤثر در توسعه گردشگری فرهنگی در این حوزه، همگرایی و همکاری محدود منطقه‌ای کشورهای ایران، افغانستان و تاجیکستان است. این مقاله از طریق روش SWOT به بررسی راهبردهای مؤثر در شکل‌گیری این همگرایی می‌پردازد.
پژوهشگران	مجتبی قدیری معصوم (نفر اول)، محمد امین خراسانی (نفر دوم)، محمد مهدی ضیاء نوشین (نفر سوم)، فرزاد ویسی (نفر چهارم)