|
عنوان
|
شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر جمعیت‌پذیری فضاهای پیراشهری سنندج(مطالعه موردی: نایسر)
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
فضاهای پیراشهری، مهاجرت، توسعه روستایی، نایسر
|
|
چکیده
|
نایسر یکی از فضاهای پیراشهری واقع در پیرامون شهر سنندج است که طی سالهای گذشته روند جمعیت پذیری شدیدی را تجربه کرده است؛ به گونه ای که جمعیت آن از 938 نفر در سال 1375 به 85000 نفر در سال 1399 رسیده است. بخش قابل‌توجهی از ساکنان نایسر را مهاجرین روستایی تشکیل می دهد. هدف اصلی پژوهش، شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر جمعیت پذیری فزاینده نایسر است. نوع تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس روش، توصیفی ـ تحلیلی است. جامعه آماری شامل تمامی سرپرستان خانواری است که طی دو دهه اخیر از روستاها به این فضای پیراشهری مهاجرت کرده اند و از میان آنها، 150 نفر به‌عنوان نمونه آماری در نظر گرفته شد. ابزار اصلی برای گردآوری داده ها، پرسشنامه است که روایی و پایایی آن تأییدشده است. برای تجزیه‌وتحلیل داده های گردآوری‌شده از ترکیب روش های کمی (جدول توزیع فراوانی، آزمون مقایسه میانگین و تحلیل عاملی اکتشافی در قالب نرم‌افزار SPSS) و کیفی (تحلیل محتوا) استفاده‌شده است. نتایج نشان داد میزان رضایت از سکونت در نایسر با میانگین 2/271، پایین تر از سطح متوسط می باشد و پنج عامل کلیدی جمعیت پذیری شتابان نایسر که 62/627 درصد از واریانس آن را تبیین کرده اند، بهترتیب اهمیت عبارت اند از: پایین بودن هزینه اسکان و فعالیت های اقتصادی (17/846 درصد)، سهل گیری در قوانین و مقررات فضاهای پیراشهری (12/360 درصد)، دسترسی به زیرساخت ها (12/340 درصد)، بهره مندی از فرصت ها (11/617 درصد) و جذابیت های کاذب شهرنشینی (8/463 درصد). همچنین نتایج نشان داد میانگین محاسبه‌شده برای بازگشت مجدد به روستا با میانگین 2/962، در سطح متوسطی قرار دارد.
|
|
پژوهشگران
|
امین دهقانی (نفر دوم)، داود جمینی (نفر اول)
|