عنوان	بررسی نظرات والدین دانش آموزان دوره اول ابتدایی درباره آموزش مجازی در دوران همه گیری کرونا
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	آموزش مجازی، دوره اول ابتدایی،نظرات والدین در آموزش، نظر سنجی
چکیده	30 بهمن سال 1398 کرونا ویروس در ایران به صورت رسمی تایید شد و با گذشت زمان اوج گرفت . کرونا زندگی انسان‌ها را تحت تاثیر قرار داد. مدارس و دانشگاه‌ها تعطیل شد . آموزش در مدارس با تغییر آموزش حضوری به مجازی تحت تاثیر قرار گرفت. دانش‌آموزان به جای مدرسه در خانه آموزش مجازی را تجربه کردند. والدین که قبلا کمتر خود را درگیر آموزش فرزندان می‌کردند، با همه‌گیری کرونا مجبور شدند خود را در آموزش فرزندان درگیر کنند. بنابراین والدین آموزش فرزندانشان را باید نظارت می‌کردند، دانشآموزان دوره اول ابتدایی که سواد خواندن و نوشتن نداشتند بیشتر نیاز به حمایت والدین داشتند. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی نظرات والدین دوره اول ابتدایی در آموزش مجازی فرزندان می‌باشد. جامعه آماری پژوهش شامل والدین دانشآموزان دوره اول ابتدایی (پایه‌های اول، دوم و سوم) مدارس قروه است، که آموزش مجازی را در دوران کرونا تجربه کرده بودند. به دلیل این‌که سال تحصیلی 1400-1399 کلا ً به صورت مجازی برگزار گردید ملاک ما این است که دانشآموز در این سال تحصیلی دوره اول باشد. دانش‌آموزان با این مشخصات در سال تحصیلی انجام پژوهش (1402-1401) در پایههای سوم و چهارم و پنجم ابتدایی مشغول تحصیل بودند، به همین دلیل از والدین دانشآموزان این پایهها استفاده شد. پژوهش حاضر از نوع کمی بر اساس مدل پیمایشی طراحی شده است. نمونه‌گیری از نوع تلفیقی بوده است. گردآوری دادهها از طریق پرسشنامه محقق ساخته انجام شد. برای ساخت پرسش‌نامه از دانش‌نظری موجود و پژوهشهای انجام گرفته در موضوع والدین در آموزش مجازی بهره گرفته شد و در نهایت پرسش‌نامه‌ای هشت بعدی که شامل: پیگیری آموزش مجازی توسط والدین، علاقه کودکان به آموزش مجازی، فرصت‌های آموزش مجازی، چالش‌های آموزش مجازی، ارتباط با کادر آموزشی و معلم، ارتباط والدین با دانش‌آموزان، دسترسی به آموزش آنلاین و نظرات کلی والدین در مورد آموزش آنلاین بود، طراحی گردید. یافته‌های به‌دست‌آمده پژوهش حاضر نظرات والدین را در هشت بعد مورد بررسی قرار دارد. در ابعاد پیگیری آموزش مجازی توسط والدین و فرصت‌های آموزش مجازی والدین میانگین نظرات بالای 4 یعنی نزدیک خیلی موافق داشتند؛ در ابعاد علاقه کودکان به آموزش مجازی، چالش‌های آموزش مجازی، ارتباط با کادر آموزشی و معلم و دسترسی به آموزش آنلاین نظرات میانگین بالاتر از 3 را نشان می‌دهد که نشان از موافق بودن والیدن با گویه‌های این ابعاد دارد و در نهایت اما والدین در دو بُعد ارتباط والدین با دانش‌آموزان و نظرات کلی والدین کمتر از عدد 3 بود که نشان از مثبت نبودن دید کلی والدین درباره آموزش مجازی و ارتباط سخت والدین با دانشآموزان در این دوران بود. سپس همبستگی بین ابعاد مختلف با استفاده از آزمون اسپیرمن مورد بررسی قرار گرفت. پس‌ازآن بررسی تفاوت نظرات والدین برحسب جنسیت با استفاده از آزمون یو من ویتنی مورد بررسی قرار گرفت که نشان از تفاوت نظر مادران با پدران در آموزش مجازی بود. در مرحله‌ی بعدی تفاوت نظر بر حسب درآمد با استفاده از آزمون ویلکاکسون مورد بررسی قرار گرفت که فقط در بُعد پیگیری آموزش مجازی تفاوتی بین نظرات والدین با درآمد مختلف وجود داشت و در هفت بعد دیگر تفاوتی مشاهده نشد. همچنین تفاوت نظرات بر حسب مدرک تحصیلی نشان داد که مدرارک تحصیلی مختلف، تفاوتی معنی‌دار در تظرات والدین ایجاد نکرده بود. با بررسی نظرات والدین، نتیجه پژوهش این بود: 1- والدین در ابعاد هشتگانه که نظرات پژوهش های صورت گرفته بود درگیر بودند. 2- بین ابعاد هشتگانه همبستگی وجود داشت. 3- نظرات والدین بر حسب جنسیت( به جز پیگیری آموزش مجاری و فرصت‌های آموزش مجازی )، بر حسب درآمد خانوار ( به جز پیگیری آموزش مجازی) و برحسب تحصیلات تفاوت معنی داری نداشتند و سطح معنی داری بالای پنج درصد بود.
پژوهشگران	سید مهدی حسینی (استاد راهنما)، مریم مومنی (دانشجو)، زاهد فرجی (استاد مشاور)