عنوان
|
استفاده از تصمیم گیری چند معیاره فازی در بهینهسازی برنامه ی درمان دارویی فشار خون بالا
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
فشارخون بال، منطق فازی، درمان دارویی، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی، تاپسیس.
|
چکیده
|
با توجه به اهمیت درمان دارویی در خدمات سالمت و تأمین نیازهای بیماران، شناسایی درمان مؤثر از دیدگاه پزشکان امری مهم به نظر میرسد که باتوجه به ماهیت بیماری های مزمن و تأثیرات آن، توجه به درمان دارویی در این زمینه اهمیت بیشتری پیدا میکند، لذا هدف از این مطالعه اولویتبندی داروهای مؤثر در درمان فشار خون بال در افراد کمتر از 55 سال میباشد. مطالعه حاضر از نوع توصیفی کاربردی بوده و از میان پزشکان دارای تخصص قلب و عروق انجام گردید. اولویتبندی داروهای مؤثر در درمان فشار خون با استفاده از روش تاپسیس فازی و به منظور جمعآوری دادهها از پرسشنامه استفاده گردید. برای تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوری شده و استفاده از روش تاپسیس فازی از نرمافزار اکسل استفاده شده است. داروهای دیورتیک، اسپیرونولکت ون، آلفابالکر، بتابالکر، مسدودکننده ی کانال کلسیم، مهارکننده های آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین و مسدودکنندههای گیرنده ی آنژیوتانسین در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفته شده است. مسدودکنندههای گیرندهی آنژیوتانسین دارای بالترین اولویت بدست آمده است و در اولویتهای بعدی به ترتیب مهارکنندههای آنزیم تبدیلکننده آنژیوتانسین، مسدود کنندهی کانال کلسیم، بتابالکر، آلفابالکر، اسپیرونولکتون و دیورتیک قرار گرفتند. دقت حاصل از نتایج تاپسیس فازی در قیاس با توصیهی عمومی درمان فشار خون بال مشابه به دست آمد که بیانگر دقت بالی روش تاپسیس فازی در رتبه بندی است. با توجه به دقت بالی این روش، میتوان از آن بهعنوان یک روش کمکی برای کمک به متخصصان در اولویتبندی گزینههای دارویی مورد استفاده قرار گیرد.
|
پژوهشگران
|
هیبت اله صادقی (نفر اول)، سمین اربابی (نفر دوم)
|