مشخصات پژوهش

عنوان	ساماندهی نظام استقرار ایستگاه‌های BTS، متناسب با اهداف برنامه‌ریزی شهری از طریق راهکار استفاده از ایستگاه‌های مشترک؛ مورد مطالعه: شهر تهران
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	ایستگاه های BTS تشریک سایت ساماندهی مکان یابی سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)
چکیده	ایستگاه های مخابراتی آنتن تلفن همراه (bts) از اجزای شبکه خدمات مخابراتی تلفن همراه هستند که بیش از یک دهه است میهمان شهرهای ما شده اند. استقرار این ایستگاه ها به عنوان عناصری که دارای ابعاد فیزیکی بوده و ویژگی های مختص به خود را دارند، پیامدهای ناگواری را بر محدوده های شهری تحمیل کرده است که شدت این پیامدها به واسطه رعایت نکردن اصول و قواعد شهرسازی و عدم توجه به ملاحظات آن، بسیار بیشتر از میزان مورد انتظار است. یکی از مهمترین استراتژی‌های موجود در راستای کاهش اثرات نامطلوب ناشی از استقرار این ایستگاه‌ها به حداقل رساندن تعداد آنها از طریق راهکار تشریک سایت میان اپراتورهای مختلف است. در این پژوهش، به منظور ارزیابی امکان استفاده از این راهکار در سطح شهر تهران، متناسب با نوع داده ها نخست با استفاده از نرم افزار arcgis وضعیت موجود شبکه ایستگاه‌های سه اپراتور فعال تلفن همراه در شهر تهران مورد بررسی قرار گرفته و سپس امکان استفاده از راهکار به اشتراک گذاشتن ایستگاه‌های موجود برای ساماندهی نظام استقرار آنها، با توجه به الزامات فنی شبکه ارزیابی شد. امکان جابجایی ایستگاه‌ها با توجه به فاصله ایستگاه‌های همجوار اپراتورها و استفاده از ایستگاه‌های موجود، اساس تحلیل داده‌ها قرار گرفته و ایستگاه‌های همجوار با فاصله‌های، کمتر از 50 متر، 50 تا 100 متر، 100 تا 150 متر و 150 تا 200 متر مشخص شده و در نهایت مجموع همه ایستگاه‌های همجوار در فاصله کمتر از 200 متر بدست آمد. یافته‌های پژوهش نشان از آن دارد که به صورت نظری و بالقوه، برای ایستگاه‌های همجوار با فاصله کمتر از 50 متر، امکان کاهش 432 ایستگاه به 215 ایستگاه، برای فاصله 50 تا 100 متر امکان کاهش 156 ایستگاه به 76 ایستگاه، برای فاصله 100 تا 150 متر امکان کاهش 186 ایستگاه به 90 ایستگاه، برای فاصله 150 تا 200 متر امکان کاهش 224 ایستگاه به 106 ایستگاه و در مجموع، برای همه ایستگاه‌های همجوار با فاصله کمتر از 200 متر امکان کاهش 998 ایستگاه به 487 ایستگاه وجود دارد. با توجه به ویژگی‌های فنی شبکه ایستگاه‌ها، امکان جابجایی برای فاصله‌های کمتر، قابلیت اجرایی بیشتری دارد و در نهایت جابجایی تعداد زیادی از ایستگاه‌های فهرست شده در عمل امکان پذیر می‌باشد.
پژوهشگران	زاهد یوسفی (نفر سوم)، منوچهر فرج زاده (نفر دوم)، مجتبی رفیعیان (نفر اول)