|
عنوان
|
اثر محلولپاشی اوره بر پروتئین دانه و انتقال مجدد نیتروژن در اکوتیپهای گندم سرداری در دو شرایط دیم و آبی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
نیتروژن، انتقال مجدد، گلوتن دانه، عدد زلنی
|
|
چکیده
|
تغذیه صحیح گیاه یکی از عوامل مهم در بهبود عملکرد و کیفیت محصول به شمار میآید. برای رسیدن به این هدف، اثر محلولپاشی اوره بر پروتئین دانه و انتقال مجدد نیتروژن در اکوتیپهای گندم سرداری آزمایشی بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در دو شرایط دیم و آبی در سال زراعی 1392-1393 در مزرعه تحقیقاتی کرمانشاه واقع در شهرستان اسالم آباد غرب اجرا گردید. تیمارهای آزمایش عبارت بودند از: محلولپاشی با کود اوره در کرتهای اصلی در سه سطح شامل: شاهد، محلولپاشی در زمان ظهور سنبله و در زمان گلدهی و رقم گندم در کرتهای فرعی در چهارده سطح )شامل 12 اکوتیپ سرداری به همراه دو رقم آذر2- و ریژاو به عنوان شاهدهای آزمایش(. نتایج تجزیه واریانس و مقایسه میانگین بین تیمارهای محلولپاشی در هر دو شرایط دیم و آبی نشان داد که پروتئین دانه، سختی دانه، عدد زلنی، گلوتن دانه، نیتروژن دانه، انتقال مجدد نیتروژن اندامهای هوایی در مرحله گلدهی، کارایی انتقال مجدد نیتروژن دانه و سهم انتقال مجدد نیتروژن دانه در هر دو مرحله ظهور سنبله و گلدهی با کاربرد کود اوره بهصورت محلولپاشی افزایش یافت. بیشترین میزان افزایش پروتئین دانه مربوط به محلولپاشی در مرحله گلدهی بود.، کارایی انتقال مجدد نیتروژن در شرایط دیم از 54/31 تا 62/73 درصد برای اکوتیپهای صوفیان و قطره زمین و در شرایط آبیاری از 32/24 تا 49/52 درصد برای اکوتیپ تودار و رقم ریژاو متغیر بود. در هر دو شرایط دیم و آبی تیمار محلولپاشی در مرحله گلدهی بیشترین و شاهد کمترین سهم انتقال مجدد نیتروژن به دانه را داشتن
|
|
پژوهشگران
|
علی جلیلیان (نفر چهارم)، رحمان رجبی (نفر سوم)، عادل سی و سه مرده (نفر دوم)، برزان رجبی (نفر اول)
|