عنوان
|
تحلیل و بررسی لالایی های بیداری
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجلات علمی
|
کلیدواژهها
|
ادب رسمی، ادب عامه، دوره مشروطه، لالایی، لالایی های بیداری
|
چکیده
|
لالایی ها گونهای از نغمه های مادرانه است که در خواباندن کودکان به کار می رود، اما گونه ای از ادب رسمی هم در دوران مشروطه با تأسی از همین لالایی ها برای عموم مردم و با هدف آگاهی بخشی و بیداری آنان از سوی برخی از شاعران آن دوره سروده شده است. پژوهش حاضر به تحلیل و بررسی لالایی های بیداری میرزا علی اکبر صابر (1141ـ1194ش،) ابوالقاسم لاهوتی (1111ـ1001ش) و سید اشرف الدین گیلانی (1149ـ1010ش) می پردازد. شناساندن این گونه لالایی ها، دلایل سرایش آنها، تحلیل ساختار و محتوای آنها و تفاوتهای این گونه لالایی ها با لالایی های مرسوم از اهداف این پژوهش است. روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است. داده ها به شیوه کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا تجزیه و تحلیل شده است. نتایج نشان می دهد این لالایی ها تحت تأثیر شرایط اجتماعی، سیاسی و فکری حاکم بر آن دوران شکل گرفته است. سادگی زبان، استفاده از سنت ادب عامه، طبیعی بودن شگردهای ادبی و دوری از تعقید راز موفقیت اینگونه شعر در پیوند با مخاطبان در تفهیم مسائل سیاسی، بیدارسازی و آگاهی بخشی بوده است. همچنین نتایج بیانگر دو گفتمان متفاوت از سرایندگان این شعرهاست که دلایل آن به تفصیل در متن مقاله ارائه شده است.
|
پژوهشگران
|
شهربانو حسین پناهی (نفر دوم)، سید احمد پارسا (نفر اول)
|