مشخصات پژوهش

عنوان	اثر تنش شوری بر ویژگی‎های مورفو-فیزیولوژیکی توت-فرنگی رقم کاماروسا پیش تیمار شده با مارمارین در شرایط کشت بدون خاک
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	توت ‎فرنگی، مارمارین، کشت‎ بدون خاک، تنش شوری
چکیده	تنش شوری یکی از مهم‎ترین تنش‎های محیطی است که با افزایش غلظت سدیم‎کلرید در محیط رشد ریشه اثرات عمده‎ای بر ویژگی‎های مورفو-فیزیولوژیکی توت‎فرنگی دارد. محرک‎های رشد گیاهی می‎توانند راه‎حل مناسبی برای کاهش صدمات ناشی از شوری باشند. مارمارین یک محرک رشد طبیعی است که از جلبک دریایی Ascuphyllum nodsom استخراج شده وشامل انواع ترکیبات، هورمون‎گیاهی، اسید آلی و آنزیم است. به منظور بررسی تعدیل اثرات تنش شوری با استفاده از مارمارین این تحقیق اجرا گردید. نشاءهای توت‎فرنگی رقم کاماروسا پیش‎تیمار شده با مارمارین در شرایط محیط بدون خاک کشت شدند. آزمابشی به صورت فاکتوریل دو فاکتوره در قالب طرح کاملا تصادفی با 6 تیمار، 3 تکرار و چهار واحد آزمایشی و در کل بر روی 72 گیاه کشت شده در گلدان های 4 لیتری اجرا گردید. در این تحقیق یک ماه قبل از شروع تنش‎شوری گیاهان تحت تیمار مارمارین به صورت محلول دهی در سه غلظت 0، 600، 1200 میلی‎گرم در لیتر قرار گرفتند و بعد از یک ماه تیمار دهی مارمارین گیاه تحت تاثیر دو تیمار شوری 0 و 50 میلی مولار قرار می‎گیرند. صفات رویشی، فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی در طول آزمایش اندازه گیری شدند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که تنش شوری اثرات نامطلوبی بر صفات رویشی داشت و سبب کاهش مساحت کل برگ ها، وزن خشک ریشه، حجم ریشه و وزن کل گیاه شد. اما تیمار مارمارین 1200 میلی گرم در لیتر سبب افزایش این صفات هم در شرایط تنش و بدون تنش شوری گردید. در شرایط شوری میزان کلروفیل a، b و کل گردید. اما مارمارین در غلظت 1200 میلی گرم در لیتر سبب افزایش مقدار کلروفیل a و کل گردید. فعالیت آنزیم های ضداکسایشی SOD و POD در شرایط تنش شوری افزایش یافت و تیمار مارمارین با غلطت 1200 mg.L-1 سبب افزایش فعالیت این دو آنزیم گردید. محتوای مالون دآلدئید و H2O2 در شرایط تنش شوری نسبت به شاهد افزایش یافت و تیمار با مارمارین در شرایط شوری سبب کاهش مقدار این ترکیبات در برگ گردید. تیمار با مارمارین سبب افزایش مقدار کربوهیدرات محلول برگ و محتوای نسبی آب برگ در شرایط تنش شوری گردید. شاخص پایداری غشاء در شرایط تنش شوری کاهش یافت، اما تیمار با مارمارین در هر دو غلظت 600 و 1200 میلی گرم در لیتر سبب افزایش آن در شرایط تنش شوری گردید. صفات کمی و کیفی میوه شامل عملکرد، محتوای آنتوسیانین، فنل کل، ویتامین ث، TSS و ظرفیت ضد اکسایشی میوه در شرایط تنش کاهش یافت ولی تیمار با مارمارین در هر دو شرایط تنش شوری و بدون تنش شوری سبب افزایش این صفات گردید. به طور کلی نتایج حاصل از این آزمایش نشان داد که کاربرد مارمارین باعث کاهش صدمات ناشی از تنش‎شوری و افزایش خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی، عملکرد و خصوصیات کیفی میوه رقم کاماروسا شد که غلظت 1200 میلی‎گرم در لیتر بیشترین تاثیر را داشت.
پژوهشگران	ناصر قادری (استاد مشاور)، تیمور جوادی (استاد راهنما)، سیما اداک (دانشجو)