مشخصات پژوهش

عنوان	تعدیل اثرات تنش شوری در توت فرنگی به وسیله تریاکانتانول در شرایط کشت هیدروپونیک
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	تریاکانتانول، خصوصیات بیوشیمیایی، صفات کیفی، عملکرد میوه، کشت بدون خاک
چکیده	تنش شوری یکی از مهمترین تنش های محیطی است که رشد وعملکرد را کاهش میدهد. ازجمله‎ی راهکارهای مورداستفاده جهت کاهش اثرات نامطلوب تنش شوری استفاده از تنظیم کننده های رشد است. توت فرنگی ازجمله ی مهم ترین محصولات استان کردستان بوده که حساسیت زیادی به تنش شوری دارد. در این پژوهش تأثیر کاربرد خارجی تریاکانتانول ‎(TRIA)‎ در دو سطح (0 و 10 میکرومولار) بر تعدیل اثرات تنش شوری ناشی از کلرید سدیم در دو سطح (0 و 50 میلی مولار) در دو رقم توت فرنگی آروماس و کاماروزا بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار به صورت کشت بدون خاک در شرایط گلخانه ای انجاو شد. در این پژوهش برخی خصوصیات رویشی، فیزیولوژیکی، برخی عناصر غذایی برگ و خصوصیات کمی و کیفی میوه اندازه گیری شدند. نتایج حاصل نشان داد که تنش شوری سبب کاهش اکثر صفات رویشی شده و تریاکانتانول سبب تعدیل اثرات تنش شده و صفات رویشی را بهبود بخشید. در صفات رویشیِ اندازه گیری شده، بیشترین مقدار در تیمار تریاکانتانول بدون تنش شوری مشاهده شد. کمترین تعداد برگ، وزن خشک برگ، طول ریشه و ماده خشک کل در تیمار شوری 50 میلی مولار و بدون استفاده از تریاکونتانول مشاهده شد. بیشترین میزان RWC و MSI در تریاکانتانول بدون تنش شوری و کمترین میزان در تنش شوری 50 میلی مولار مشاهده شد. همچنین بیشترین میزان پرولین آزاد، کربوهیدرات محلول کل، MDA، H2O2‎، فعالیت آنزیم های POD و SOD در تیمار شوری 50 میلی مولار و کمترین میزان آن در تریاکانتانول بدون تنش شوری مشاهده گردید. کمترین مقدار کلروفیل در تنش شوری 50 میلی مولار بدون TRIA و بیشترین مقدار در تیمار بدون تنش شوری و استفاده از TRIA یافت شد. غلظت عناصر سدیم و کلر در اثر تنش شوری در بافت برگ افزایش یافت و با کاربرد تریاکانتانول این میزان کاهش پیدا کرد. تنش شوری و TRIA اثری بر ویتامین ث و سفتی بافت میوه نداشتند. تیمار بدون تنش شوری و TRIA و مرحله اول برداشت بیشترین میزان TA را داشته و تنش شوری 50 میلی مولار + تریاکانتانول میزان TSS را افزایش داد. کاربرد تریاکانتانول در طی تنش شوری سبب بهبود صفات کیفی و بیوشیمیایی میوه و همچنین عملکرد بیشتر میوه شد. تنش شوری کمترین عملکرد و تعداد میوه را دارا بوده و بیشترین عملکرد و تعداد میوه در مرحله اول برداشت مشاهده شد. نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که کاربرد تریاکانتانول در شرایط بدون تنش و تنش سبب بهبود صفات میوه و عملکرد در هر دو رقم شد. همچنین نتایج داد که رقم آروماس نسبتبه شوری حساس تر از رقم کاماروزا است.
پژوهشگران	ناصر قادری (استاد مشاور)، تیمور جوادی (استاد راهنما)، رامین خسروی (دانشجو)