مشخصات پژوهش

عنوان	سنتز نانوکامپوزیت پلیمری برپایه نانوذره به عنوان جاذب برای حذف نیترات از محلول های آبی
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	اکسیدآهن، حذف یون نیترات، نانوکامپوزیت، مایع یونی ضدسرطانی
چکیده	استفاده از منابع آبی آلوده به یون نیترات در کشاورزی یکی از نگرانی های مهم در جامعه بشری است. حداکثر غلظت مجاز یون نیترات در آب آشامیدنی مطابق با سازمان بهداشت جهانی(World Health Organization) برابر با 50 میلی گرم بر لیتر است. بیماری متهموگلوبینمیا در نوزادان و انواع مختلف سرطان ها در بزرگسالان ناشی از غلظت بالای یون نیترات در آب آشامیدنی می باشد. به همین دلیل، حذف یون نیترات از منابع آبی بسیار اهمیت دارد. در این تحقیق، سنتز نانوکامپوزیت هایی بر پایه نانوذرات اکسیدآهن برای جداسازی و حذف یون نیترات از آب مورد مطالعه قرار گرفت. در ابتدا 2 نوع مایع یونی با واکنش بین ترکیبات آمینی (تری اتیل آمین و 1-متیل ایمیدازول) با 3-کلرو پروپیل تری متوکسی سیلان سنتز شد. در ادامه به روش سل-ژل، سطح نانوذرات Fe2O3 توسط این مایع های یونی اصلاح شدند و جاذب های نهایی تهیه شدند. برای شناسایی ترکیبات سنتز شده، آنالیز های FT-IR، FESEM و TGA استفاده گردید و مقادیر جذب یون نیترات در پارامترهای مختلف از جمله زمان تماس، pH محیط، غلظت اولیه یون، مقدارجاذب مورد بررسی قرار گرفت. بهترین بازده حذف جاذب نانوکامپوزیت Fe2O3 اصلاح شده با مایع یونی شامل تری اتیل آمین و 1-متیل ایمیدازول به ترتیب 16/89 و 83/95 درصد در شرایط مشابه pH اولیه 7 و دمای محیط (C°25 ~) با غلظت اولیه یون نیترات 30 میلی گرم بر لیتر، زمان تماس 40 دقیقه و مقدار جاذب برابر با 30 میلی گرم به دست آمد. بررسی ضریب گزینش پذیری حذف یون نیترات با وجود یون های رقیب به وسیله جاذب های نانوکامپوزیت مقایسه شد. نتایج نشان داد که وجود یون های رقیب باعث کاهش میزان حذف یون نیترات شده و بیشترین مزاحمت مربوط به یون بی کربنات و کمترین مزاحمت مربوط به یون فسفات به دست آمد. بعلاوه، مدل های سینتیک و ایزوترم مکانیسم جذب بررسی شد. نتایج به دست آمده نشان داد که فرآیند جذب در هر دو جاذب با مدل سینتیک درجه دوم و مدل ایزوترم لانگمویر تطابق بیشتری دارد. در پایان خواص ضدسرطانی هر دو جاذب بررسی گردید و اثر مهارکننده گی ترکیبات با روش MTT در برابر رده های سلولی A375، HT29 و HFF مورد ارزیابی قرار گرفت. هر دو ترکیب اثر ضدتکثیری قوی در برابر سلول های A375 نشان دادند. ارزیابی ها اثبات می کند که هر دو ترکیب اثر بخشی بسیار قوی تری در برابر سلول های سرطانی نسبت به سلول های نرمال داشته اند که این مزیت مهمی برای ترکیبات سنتزی می باشد.
پژوهشگران	سارا عبدالمالکی (استاد مشاور)، سیدمجتبی امینی نسب (استاد راهنما)، راضیه موسی پور (دانشجو)