عنوان	تنوع ژنتیکی نهال های گردو ی ایرانی ( Juglans regia L.‎ ) با استفاده از نشانگرهای SSR
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	تجزیه خوشه ای تعادل هاردی-واینبرگ نرم افزار Structure هتروزیگوسیتی مشاهده شده
چکیده	اولین گام برای شناسایی، حفظ و نگهداری ذخایر توارثی و اساس پژوهش­های ژنتیکی و برنامه­های اصلاحی تعیین مقدار تنوع ژنتیکی در مواد گیاهی است. به­کارگیری نشانگرهای مولکولی یکی از ابزارهای بسیار مهم در این زمینه است. در این راستا حفظ تنوع ژنتیکی گیاهان بومی و ارزیابی مقدار تنوع آن­ها ضروری به­نظر می رسد. برای ارزیابی تنوع ژنتیکی 140 نهال گردوی ایرانی از 20 جفت آغازگر SSR استفاده شد. 20 مکان SSR در مجموع 138 آلل تولید کرد. کمترین و بیشترین تعداد آلل، به­ترتیب مربوط به مکان­های WGA69، WGA71 و JRHR211298 (پنج آلل) و WGA202 (نه آلل) بود. کمترین و بیشترین تعداد آلل مؤثر به­ترتیب مربوط به مکان­های JRHR211298 و JRHR217037 بود. بیشترین مقدار هتروزیگوتی مشاهده­شده توسط مکان­ WGA69 تولید شد. همۀ مکان­های SSR در جمعیت مورد بررسی انحراف معنی­داری (001/0p≤) از تعادل هاردی-­واینبرگ نشان دادند. دندروگرام حاصل از روش Neigbour-joining، 140 نهال گردو را در 5 گروه عمده قرار داد. بررسی ساختار جمعیت با نرم­افزار Structure 2.3.1، 2 گروه (2k=) احتمالی را شناسایی کرد. که نتایج هردو تا حد زیادی با هم هم­خوانی داشتند. اطلاعات حاصل بر اساس ماتریس سهم عضویت افراد و مقدار Fst نشان داد که تمایز قابل­ملاحظه­ای بین گروه­های احتمالی وجود ندارد.
پژوهشگران	آیدا طاهری (نفر اول)، نسرین سیدی (نفر دوم)، بابک عبدالهی مندولکانی (نفر سوم)، قادر میرزاقادری (نفر چهارم)، سولماز نجفی (نفر پنجم)، کورش وحدتی (نفر ششم به بعد)