عنوان	اثر پوشش زیست فعال آلوئه ورا بر پوسیدگی و برخی ویژگی های کیفی پس از برداشت توت فرنگی
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	ایمنی زیستی، پوشش دهی، غذاهای فراسودمند، ضایعات پس از برداشت
چکیده	توت فرنگی به دلیل ساختار و بافت خاص، فعالیت متابولیکی بالا و حساسیت به پوسیدگی های قارچی، سرعت فساد بالا و ماندگاری کوتاهی دارد. در این پژوهش اثر پوشش های خوراکی ژل آلوئه ورا غنی شده با پروبیوتیک Lactubasillus plantarum A7، سوسپانسیون پروبیوتیک در آب مقطر و ژل آلوئه ورا با هدف افزایش ماندگاری، حفظ شاخص های کیفی و کاهش پوسیدگی های پس از برداشت، در طی 16 روز نگهداری در دمای 4 درجه ی سلسیوس مورد بررسی قرار گرفت. پس از اعمال تیمارها، پوسیدگی و شاخص های فیزیکوشیمیایی تیمارهای مختلف، در 4 بازه ی زمانی به مدت 16 روز در مقایسه با شاهد بررسی شد. تیمار ژل آلوئه ورا غنی شده با پروبیوتیک در مقایسه با سوسپانسیون پروبیوتیک در آب مقطر و ژل آلوئه ورا در کاهش پوسیدگی و حفظ صفات کیفی توت فرنگی اثر بیشتری داشت. به گونه ای که درصد پوسیدگی، کاهش وزن و افزایش مواد جامد محلول را در طول 16 روز نگهداری به ترتیب 44 درصد، 54/3 درصد و 8/1 درجه بریکس نسبت به تیمار شاهد به طور معنی داری کاهش داد . بر اساس نتایج این پژوهش، تیمار ژل آلوئه ورا در ترکیب با پروبیوتیک L. Plantarum A7 پتانسیل حفظ کیفیت و افزایش ماندگاری توت فرنگی را داشته و می تواند نوید بخش تولید و گسترش محصولات پروبیوتیک جدید باشد.
پژوهشگران	فرانک کریمی (نفر اول)، محمود کوشش صبا (نفر دوم)