مشخصات پژوهش

عنوان	ببررسی تطبیقی ادب پایداری در آثار منظوم ادبیات فارسی و کردی پس از جنگ جهانی اول (با تکیه براشعار ملک شعرای بهار، میرزاده ی عشقی و فرخی یزدی در ادبیات فارسی و قانع، احمد مختار جاف و فائق بیکس در ادبیات کردی)
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	ادبیات پایداری، ادبیات تطبیقی، آزادی، انقالب، فرخی یزدی
چکیده	ادبیات پایداری(مقاومت) یکی از مباحث مهمی است که در جهان امروز مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است. در دوره ی معاصر و به دنبال توجه کشورهای استعمارگر به منابع و ثروت های دیگر کشورها باعث دخالت و نفوذ آن ها در امور کشورهای تحت سیطره شد، ناکارامدی و بی لیاقتی حاکمان داخلی و گسترش نفوذ و دخالت قدرت های استعماری، باعث به وجود آمدن نارضایتی هایی در میان مردم این جوامع شد. شاعران به عنوان قشر فرهیخته و روشنفکرجامعه پرچمدار مخالفت با استبداد داخلی و دخالت های خارجی شدند و مردم را به مبارزه و مقاومت در برابر دعوت می کنند. ایران و عراق با دارا بودن ثروت ها و منابع طبیعی از این قاعده مستثنی نبودند، از این رو شاعرانی چون بهار، عشقی و فرخی یزدی در ایران و احمد مختار جاف، قانع و فایق بیکس در کردستان عراق، علاوه بر مقاومت و مبارزه در استبداد داخلی و کشورهای استعمارگر، مردم را هم دعوت به مبارزه و مقاومت در برابر آن ها فرا می خواندند. از جمله مضامین به کار رفته در آثار این شاعران می تان به وطن دوستی، اتحاد، آزادی، دعوت به علم آموزی، انقلاب و... اشاره کرد؛ این پژوهش بر آن است تا با به کارگیری مکتب آمریکایی ادبیات تطبیقی، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای و به روش توصیفی – تحلیلی به بررسی مضامین پایداری در دیوان های بهار، عشقی و فرخی یزدی در ایران و احمد مختار جاف، قانع و فایق بیکس بپردازد.
پژوهشگران	مریوان حسین فرحان (دانشجو)، سید احمد پارسا (استاد راهنما)