|
عنوان
|
ترکیب روش برانبارش سطح پراش مشترک با روش توموگرافی موج عمود در نقطه فرود
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
موج عمود در نقطه فرود، سطح بازتاب مشترک، سطح بازتاب مشترک، مدل سرعت
|
|
چکیده
|
اخیراً روش معکوس توموگرافی موج عمود در نقطه فرود با استفاده از نشانگرهای تولید شده توسط روش سطح بازتاب مشترک، که نشانگرهای جنبشی میدان موج نامیده می شوند، توسعه داده شده است. از آن جایی که موج عمود در نقطه فرود در روش سطح بازتاب مشترک به شیوه سعی و خطا به صورت مبتنی بر داده بدست آورده می شود، مقدار آن متاثر از موج عمود می باشد. در تحقیق حاضر به جای نشانگر موج عمود در نقطه فرود حاصل از پیاده سازی روش سطح بازتاب مشترک، از نشانگر به دست آمده از روش سطح پراش مشترک مبتنی بر مدل استفاده شده است. از این طریق اثر نامطلوب موج عمود بر روی موج عمود در نقطه فرود از بین خواهد رفت. در این پایان نامه با استفاده از یک مدل سرعت اولیه روش سطح پراش مشترک پیاده سازی شده و نشانگرهای جنبشی میدان موج تولید می شوند. سپس با استفاده از روش توموگرافی موج عمود در نقطه فرود مدل سرعت جدید تولید می شود. این فرآیند تکرار می شود تا تغییرات مدل سرعت بدست آمده ناچیز باشد. این روش روی داده ی پیچیده ی شمال شرق ایران پیاده سازی شده است. سپس با استفاده از مدل سرعت نهایی بدست آمده از داده ها کوچ پیش از برانبارش انجام شد. رخ دادهای لرزه ای در هرگروه تصویر مشترک افقی شده اند و اعتبار مدل تهیه شده ثابت شده است. این نتیجه قابلیت بالای روش پیشنهادی در مقایسه با روش توموگرافی موج عمود در نقطه فرود که فقط با یک مرحله استفاده از نشانگرهای روش سطح بازتاب مشترک مدل سرعت را بدست می آورد، را نشان می دهد.
|
|
پژوهشگران
|
فاطمه پورکمر (دانشجو)، هاشم شاهسونی (استاد راهنما)
|