عنوان
|
مقایسه نقشه برداری سنتی و رقومی کلاس تناسب اراضی جو
|
نوع پژوهش
|
مقاله ارائه شده کنفرانسی
|
کلیدواژهها
|
نقشه اجزاء واحد اراضی، لندست، پارامترهای سرزمین، راندوم فارست
|
چکیده
|
نفشه تناسب اراضی می تواند مناسب ترین واحد اراضی را برای کشت گیاهان با توجه به خصوصیات اراضی مشخص کند. هدف از این پژوهش نقشه-برداری کلاس تناسب اراضی برای جو دیم به دو روش سنتی و رقومی و مقایسه آنهامی باشد. حوضه مورد مطالعه در منطقه قروه استان کردستان می باشد. نقشه اجزاء اراضی به روش ماهلر تهیه شد و بر اساس آن 17 پروفیل شاهد در هز اجزاء واحد اراضی حفر و نمونه برداری شدند. و 105 نمونه اوگر در سه عمق (0-20، 20-50 و 50-100 سانتی متری) برداشت شد. نقشه سنتی کلاس تناسب اراضی بر اساس نقشه اجزاء واحد اراضی تهیه گردید. نقشه تناسب اراضی جو به روش رقومی با استفاده از تکنیک نقشه برداری رقومی و با استفاده از مدل راندوم فارست تهیه گردید. نتایج نشان داد که منطقه دارای حدود 61/35 درصد کلاس N2، 61/37 درصد کلاس N1 و 78/26 درصد کلاس S3 می باشد. محدودیت های اصلی منطقه برای کشت جو عمدتاً اقلیم، توپوگرافی، سنگریزه و pH می باشد. نتایج شاخص کاپا نشان داد نقشه کلاس تناسب اراضی به روش رقومی با شاخص کاپای 59/0 دارای دقت بیشتری در مقایسه با نقشه سنتی کلاس تناسب اراضی با شاخص کاپای 43/0 می باشد.
|
پژوهشگران
|
کمال نبی اللهی (نفر دوم)، روح الله تقی زاده مهرجردی (نفر سوم)، لیلا رسولی (نفر اول)
|