مشخصات پژوهش

عنوان	مقایسه اثربخشی دو روش تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری مغز (tDCS) و بازی درمانی بر بهبود توجه و عملکرد روانی-حرکتی کودکان مبتلا به اختلال یادگیری: مطالعه نیمه تجربی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	tDCS، بازی درمانی، توجه، عملکرد روانی حرکتی، اختلال یادگیری
چکیده	پیش زمینه و هدف: اختلال یادگیری به عنوان یکی از گسترده ترین ناتوانی های عصبی-تحولی دوران کودکی نیازمند مداخلات مؤثر است. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی دو روش تحریک الکتریکی مستقیم فراقشری مغز (tDCS) و بازی درمانی بر بهبود توجه و عملکرد روانی حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری بود. مواد و روش کار: پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی (طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل) و جامعه آماری آن متشکل از همه مراجعان مرکز اختلالات یادگیری آموزش و پرورش شهرستان سقز در سال تحصیلی 1396 بوده است. نمونه پژوهش 30 نفر دانش آموز دختر و پسر مقطع ابتدایی بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. گروههای تجربی 4 هفته (دو جلسه یک ساعته در هفته) شرکت کردند و گروه کنترل در طول دوره مداخلات به فعالیت روزانه خود پرداختند. قبل از شروع و در پایان دوره مداخلات توجه و عملکرد روانی حرکتی آزمودنی ها با آزمون عملکرد پیوسته IVA و آزمون حرکتی لینکین اوزرتسکی اندازه گیری و داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شد. یافته ها: یافته ها نشان دادند که هر دو روش باعث ارتقای توجه و عملکرد روانی حرکتی در کودکان مبتلا به اختلال یادگیری شده اما این بهبود در روش tDCS در سطح (05/0p<) چشمگیرتر بوده است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های این پژوهش، به والدین و مربیان و درمانگران اختلالات یادگیری توصیه می شود در برنامه های آموزشی درمانی در کنار بازی درمانی، tDCS را نیز قرار دهند.
پژوهشگران	سروه سلیمانی (نفر سوم)، عرفان ایزدپناه (نفر دوم)، مهدی زمستانی (نفر اول)