مشخصات پژوهش

عنوان	نوآوریهای یغمای جندقی در هجوسرایی
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	یغمای جندقی، نوآوری، هجو، تعزیه، بورلسک.
چکیده	علیرغم اهمیت هجو در مطالعات روانشناسی، جامعه شناسی و ادبیات، این نوع ادبی هنوز به گونه ای بایسته، مورد توجه واقع نشده است. نگاهی اجمالی به پژوهشهای انجام شده درباره ی آن، در مقایسه با سایر گونه های ادب غنایی، به خوبی مبین این مسأله است. موضوع پژوهش حاضر، بررسی نوآوریهای یغمای جندقی در هجوسرایی است. معرفی هجو و اهمیت آن، شناساندن شگردها و نوآوریهای یغما در هجوسرایی و فراهم آوردن زمینه ی آشنایی بیشتر با یغما، از اهداف پژوهش حاضر محسوب می شود. روش پژوهش، توصیفی تحلیلی است؛ داده ها با روش کتابخانه ای و سندکاوی، گردآوری شده و با استفاده از تکنیک تحلیل محتوا، تجزیه و تحلیل شده اند. نتیجه نشان میدهد که یغما با به کارگیری ساختار و قالب تعزیه در هجو، استفاده از واژه های عامیانه و به کار بردن افتنان، به نوآوری پرداخته است. یکی دیگر از شگردهای نوآوری او، استفاده از وزن و بحر و لحن روایی شاهنامه در هجو است؛ به گونهای که می توان آن را نوعی حماسه ی مسخره )بورلسک( نامید که در ادب فارسی مسبوق به سابقه نیست.
پژوهشگران	علی نظر نظری تاویرانی (نفر اول)، سید احمد پارسا (نفر دوم)