مشخصات پژوهش

عنوان	تبیین ویژگی های شخصیت افراد مبتلا به سردرد میگرنی براساس مدل روانی زیستی کلونینگر: با بررسی نقش تعدیل گر تنظیم هیجان
نوع پژوهش	پایان نامه
کلیدواژه‌ها	میگرن، مدل مزاج و منش کلونینگر، تنظیم شناختی هیجان
چکیده	پژوهش کنونی برای تبیین ویژگی های شخصیتی افراد مبتلابه سردرد میگرنی بر اساس مدل روانی-زیستی کلونینگر با بررسی نقش تعدیل گر تنظیم هیجان تدوین شد. این تحقیق در پی آن بود که در وهله نخست با مقایسه ویژگی های شخصیتی افراد دارای سردرد میگرنی با افراد غیر میگرنی به تمایز این دو گروه بر اساس متغیرهای شخصیتی آن ها بپردازند سپس با در نظر گرفتن تعدیل گر تنظیم هیجان به بررسی چگونگی تأثیر این متغیر بر روی رابطه شخصیت و میگرن بپردازد. تحقیق حاضر با توجه به اثرگذاری ویژگی های شخصیتی بر میزان درد در پی یافتن این سؤال بود که آیا بین مزاج و منش افراد مبتلابه سردرد میگرنی و افراد غیر میگرنی با توجه به نقش تعدیل گر تنظیم هیجان تفاوت معنادار وجود دارد؟ جامعه آماری شامل کلیه بیماران دارای میگرن مراجعه کننده به کلینیک های نورولوژی شهر سنندج در سه ماهه سوم سال 1396 بوده و روش نمونه گیری نیز در این پژوهش به شیوه در دسترس بوده است. تعداد آزمودنی ها در دو گروه افراد دارای سردرد میگرنی و افراد غیر میگرنی برابر و شامل 53 نفر در هر گروه بودند که به اجرای پرسشنامه ها پرداختند. آزمون های این پژوهش شامل سیاهه مزاج و منش کلونینگر (TCI) و پرسشنامه تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی (CERQ) است. برای تجزیه وتحلیل داده ها علاوه بر شاخص های آماری توصیفی، در بخش آمار استنباطی از روش رگرسیون لجستیک استفاده شده است و کلیه تحلیل های آماری با استفاده از نسخه 25 SPSS اصلی است انجام گرفته شده است. نتایج این پژوهش حاکی از آن بود که مزاج و منش افراد میگرنی و غیر میگرنی در مزاج اجتناب از آسیب و منش خود جهت دهی تفاوت معنادار داشتند، به این صورت که در افراد میگرنی مزاج اجتناب از آسیب آن ها بیشتر از افراد غیر میگرنی بوده است و همین طور منش خود جهت دهی در افراد میگرنی کمتر از افراد غیر میگرنی بوده است؛ اما در هیچ کدام از عوامل دیگر مزاج و منش دو گروه افراد میگرنی و غیر میگرنی تفاوت معنادار نبوده است. با در نظر گرفتن تعدیل گر تنظیم شناختی هیجان، افراد میگرنی که مزاج اجتناب از آسیب آن ها بیشتر از افراد غیر میگرنی است بیشتر از تعدیل گر نشخوار گری استفاده کرده اند و همین طور در افراد میگرنی که منش خود جهت دهی در آن ها بیشتر از افراد غیر میگرنی بوده است از راهبردهای تنظیم شناختی هیجان فاجعه سازی و نشخوار گری بیشتر از افراد غیر میگرنی استفاده کرده اند. به عبارت دیگر تفاوت مزاج اجتناب از آسیب افراد میگرنی و افراد غیر میگرنی همراه با تعدیل گر نشخوار گری معنادار بوده است و همین طور تفاوت منش خود جهت دهی افراد دارای سردرد میگرنی با افراد غیر میگرنی همراه با تعدیل گر نشخوار گری و فاجعه سازی معنادار بوده است، اما در هیچ کدام از عوامل دیگر مزاج و منش همراه با سایر تعدیل گرهای تنظیم شناختی هیجان تفاوت معنادار نبوده است.
پژوهشگران	مهدی زمستانی (استاد راهنما)، گونا نوذری (دانشجو)