مشخصات پژوهش

عنوان	تغییر میزان هدایت الکتریکی محلول غذایی و اثر آن بر عملکرد و کیفیت توتفرنگی در محیطهای مختلف کشت بدون خاک
نوع پژوهش	مقاله ارائه شده کنفرانسی
کلیدواژه‌ها	بستر کشت، شاخص پایداری غشاء، عملکرد توتفرنگی، مواد جامد محلول، هدایت الکتریکی.
چکیده	در این تحقیق تأثیر هدایت الکتریکی (EC) محلول غذایی در سه سطح (8/0، 7/1 و 4 دسی زیمنس بر متر) و بستر کشت های مختلف (کوکوپیت+پرلایت، کوکوپیت+ورمیکولایت، کوکوپیت+زئولایت) روی رشد و باردهی توت فرنگی رقم کاماروسا مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش در گلخانه ی دانشکده کشاورزی دانشگاه کردستان در 9 تیمار و 3 تکرار اجرا گردید. نتایج نشان داد که با افزایش EC محلول غذایی، RWC و MSI کاهش و میزان TA، TSS و ویتامین ث افزایش یافتند. در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت بیشترین سفتی بافت میوه مشاهده شد. تعداد میوه در تیمارهای تنش ناشی از هدایت الکتریکی بالا بیشتر بوده و تیمار 4 دسی زیمنس بر متر در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت، و 7/1 دسی زیمنس بر متر در محیط کشت های پرلایت + کوکوپیت و ورمی کولیت + کوکوپیت بیشترین مقدار را دارا بودند. بیشترین میانگین وزن تک میوه در تیمار شاهد به دست آمد. همچنین بیشترین میزان عملکرد در تیمار 7/1 دسی زیمنس بر متر و در محیط کشت پرلایت + کوکوپیت و ورمی کولیت + کوکوپیت مشاهده شد. بر اساس این نتایج به نظر می رسد که EC محلول غذایی در محدوده ی 7/1 دسی زیمنس بر میزان عملکرد میوه اثر مثبت تری داشته است.
پژوهشگران	تیمور جوادی (نفر سوم)، ناصر قادری (نفر دوم)، منیره محمدی (نفر اول)