مشخصات پژوهش

عنوان	کینزیوپاتولوژی آسیب ستون فقرات کمری پشتی ورزشکاران جوان رشتههای پرتابی و دست بالای سر
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	ستون فقرات ضربهزنها، ستونفقرات پرتابکنندهها، آسیب ضربهزنها ،آسیب پرتابکنندههای دست بالای سر
چکیده	هدف:اغلب شروع تمرینات با شدت و بار زیاد در اوایل سنین نوجوانی است و این امر موجب افزایش خطر بروز عوارض عضلانی- اسکلتی و آسیبهای ناشی از پرکاری در میان ورزشکاران جوان اکثر رشتههای ورزشی بهویژه آسیب ستون فقرات ورزشکاران جوان رشتههای پرتابی و دست بالای سر میشود. هدف از تحقیق حاضر مروری بر کینزیوپاتولوژی آسیب ستون فقرات کمری پشتی در ورزشکاران جوان رشتههای پرتابی دست بالای سر بود. روشها:برای انجام پژوهش حاضر، جستجوی پیشینه تحقیق از طریق موتورهای جستجوگر الکترونیک در سایتهای Science DirectوPubMed Medlineبا محدوده پوشش مقالات در زمینههای آسیب پرتابکنندههای دست بالای سر، آسیب ضربهزنها، ستون فقرات پرتابکنندهها و ستون فقرات ضربهزنها انجام شد. در نهایت از بین134مقاله موجود،24مقاله واجد معیارهای ورود به تحقیق، انتخاب شدند. یافتهها:اغلب صدمات ناش��ی از پرکاری پرتاب، در آرنج و ش��انه در طی دو فاز آمادهسازی و کاهش شتاب رخ میدهد. در ورزشکاران جوان رشتههای دست بالای سر و پرتابی آسیبهای عضلانی اغلب شامل استرین حاد عضلات ناحیه مرکزی بدن از جمله مورب داخلی و خارجی، عرضی و راست شکمی است و میزان آسیب مجدد استرین عضلات ناحیه ً مرکزی بدن نسبتازیاد است. آسیب عناصر خلفی ستون فقرات کمری ناشی از چرخش، هایپراکستنشن، و فلکشن در طی فعالیتهای تکراری ضربهزدن و نوسان چوب میباشد. بروز اسکولیوزیس در ورزشهای دست بالای سر/پرتابی که دارای توزیع بار نامتقارن بر روی تنه و شانه هستند بیشتر است. این ورزشکاران به دلیل بارگذاری محوری، نیروهای هایپراکستنشن/ فلکشن و چرخشی در طی تمرینات آمادهسازی و نیز به دلیل بیومکانیک پرتاب، نوسان و سرویس، مستعد ابتلا به آسیبدیدگی دیسک هستند. نتیجه گیری:مهارت پرتاب کل زنجیره حرکتی را تحت تأثیر قرار میدهد. تولید نیرو در هر یک از سگمنتهای بدن موجب افزایش بار وارده بر روی سگمنت مجاور خود و در نهایت وقوع آسیب در مفاصل و سگمنتهای ضعیفتر بدن میشود. بر همین اساس توصیه میشود در ارزیابی آسیب ستون فقرات کمری-پشتی و گسترش برنامههای درمانی مناسب برای ورزشکاران رشتههای دست بالای سر/ پرتابی ثبات پویای لگن، کمر و ناحیه مرکزی بدن ارزیابی شود و پس از دستیابی به دامنه حرکتی بدون درد ، ثبات مجموعه کمری لگنی رانی، و پیشروی در فاز توانبخشی به انجام ورزشهای تخصصی، اجازه بازگشت به بازی پس از آسیب ستو
پژوهشگران	غزال محمدی (نفر سوم)، سعید قائینی (نفر دوم)، هیمن محمدی (نفر اول)