|
عنوان
|
اثربخشی آموزش روان شناسی وحدت مدار بر سلامت روانی مادران کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی
|
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
|
|
کلیدواژه‌ها
|
پدیدارشناسی، وحدت مدار، کُلایزی، درخودماندگی
|
|
چکیده
|
روان شناسی وحدت مدار رویکرد نوینی در حوزۀ علوم روان شناختی کشور و استوار بر فلسفۀ وحدت وجود، اصول روان شناختی همگرا با این دیدگاه فلسفی و ارزش های ایرانی- اسلامی است. بررسی کیفی اثربخشی مداخلات رویکرد روان شناسی وحدت مدار در گسترش مدل درمانی آن سودمند است، ازاین رو پژوهش با هدف تحلیل دیدگاه مادران کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی دربارۀ اثربخشی آموزش روان شناسی وحدت مدار به انجام رسیده است. نمونۀ در دسترسی از مادران تهرانی دارای کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی عضو مرکز آموزشی- درمانی کودکان اُتیستیک به آرا در هشت جلسۀ آموزش روان شـناسی وحدت مدار شرکت کردند. پس از به پایان رساندن جلسهها دیدگـاه آن ها به دگرگونی های برآمده از حضورشان در جلسهها از طریق مصاحبۀ نیمه ساختاریافته ای که به دست متخصصین روان شناسی بالینی طراحی و راستی آزمایی شده بود ثبت شد. تحلیل درون مایه مصاحبهها با روش کیفی پدیدارشناسی توصیفی کُلایزی (Colaizzi) انجام گرفته است. یافتههای پژوهش نشانگر اثربخشی قابلتوجه آموزش روان شناسی وحدتمدار بر سلامت روانی مادران کودکان دچار اختلالات طیف درخودماندگی بود؛ تحول ارزش های انسان دوستانه، افزایش بهزیستی روانی، بردباری، همــــدلی، تحقق خویش و حضور وحدت یافته متأثر از شرکت آن ها در جلسه های آموزش روان شناسی وحدتمدار بوده است.
|
|
پژوهشگران
|
ناصر یوسفی (نفر چهارم)، شهریار شهیدی (نفر سوم)، علی زاده محمدی (نفر دوم)، غفار نصیری هانیس (نفر اول)
|