مشخصات پژوهش

عنوان	تاثیر القای تتراپلوییدی بر تخم گشایی، بازماندگی، شاخص های رشد و ترکیب بیوشیمیایی لاشه قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)
نوع پژوهش	مقاله چاپ‌شده در مجلات علمی
کلیدواژه‌ها	قزل آلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss)؛ تتراپلوییدی؛ بازماندگی؛ ترکیب اسید چرب
چکیده	هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر القای تتراپلوییدی در قزل آلای رنگین کمان بر بازماندگی، رشد، ویژگی های لاشه و همچنین ترکیب اسید های چرب عضله می باشد. برای این کار از 8 مولد ماده با میانگین وزن 246±1600 گرم و 6 مولد نر با میانگین وزن 186±1393 گرم که از نظر سنی 4 ساله بودند استفاده شد. شوک دمایی 65 ساعت-درجه بعد از لقاح و به مدت 10 دقیقه و با دمای 28 درجه سانتی گراد اعمال شد. نتایج نشان داد درصد القای تتراپلوییدی به صورت میانگین 2±21/68 بود که با اندازه گیری گلبول های قرمز مشخص شد. نرخ بازماندگی از مرحله لقاح تا چشم زدگی در گروه تحت شوک دیر هنگام برای القای تتراپلوییدی 20/1±33/67 بود که نسبت به گروه دیپلویید که 59/1±12/92 به طور معناداری کاهش یافت (05/0 > p). بازماندگی در مرحله چشم زدگی تا تخم گشایی در گروه تحت شوک 33/1±33/55 بود که نسبت به گروه دیپلویید که 45/0±10/98 به طور معناداری کاهش یافت (05/0 > p) از نظر شاخص های رشد نظیر وزن نهایی و افزایش وزن در انتهای دوره آزمایش یعنی 38 روز بعد از شروع تغذیه فعال گروه تحت شوک به طور معناداری بهتر از گروه دیپلویید بود (05/0 > p). ترکیب بیوشیمیایی لاشه از نظر میزان پروتئین، چربی و رطوبت بین دو گروه تفاوت داشت (05/0 > p) نتایج این پژوهش نشان داد که در اثر شوک دیر هنگام القای تتراپلوییدی میزان بازماندگی در مراحل اولیه تکامل ماهی کاهش می یابد و همچنین میزان اسیدهای چرب اشباع کاهش می یابد.
پژوهشگران	سید علی جوهری (نفر چهارم)، سالار درافشان (نفر سوم)، سعید کیوان شکوه (نفر دوم)، صمد بهرامی باباحیدری (نفر اول)