|
عنوان
|
افزایش قابلیت اطمینان در سیستم های پیچیده دارای وارانتی دوبعدی تجدیدپذیر مبتنی بر سیاستهای نت مبتنی بر شرایط
|
|
نوع پژوهش
|
پایان نامه
|
|
کلیدواژه‌ها
|
وارانتی تجدید پذیر تعمیر-تعویض، دو بعدی، پست وارانتی، زمان تعمیر غیر صفر، قابلیت اطمینان، نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه، تعمیر ناقص، فرایند شبه تجدیدپذیر، سیستمهای قابل تعمیر.
|
|
چکیده
|
در این تحقیق یک سیاست وارانتی دو بعدی تجدیدپذیر تعمیر ناقص- تعویض در دوره وارانتی درنظر گرفته میشود و یک سیاست بهینه نگهداری و تعمیرات بعد از اتمام دوره وارانتی پیشنهاد میشود. در حالت کلی سیاست نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه غیر دورهایی مبتنی بر شرایط با شرایط متغیر اغلب از سیاست دوره ای بر اساس سن برای سیستمهای پیچیده قابل تعمیر خراب شدنی موثرتر است. بر پایه ساختار هزینهای تعریف شده برای هر خرابی سیستم، نرخ هزینه انتظاری در طول چرخه عمر سیستم تعریف میشود. در دوره وارانتی یک سیاست تجدیدپذیر تعمیر ناقص- تعویض با آستانه زمانی تعمیر برای مصرفکننده در نظر گرفته میشود. آستانه زمانی تعمیر برای رضایت مشتری و بر اساس ویژگیهای محصول انتخاب میشود. اگر زمان تعمیر فراتر از آستانه زمانی تعمیر باشد ارائه خدمات تعمیر متوقف میشود و تعویض صورت میگیرد. در واقع زمان تعمیر و زمان خرابی به جای سیاست دو بعدی رایج سن و مصرف در نظر گرفته میشود، زیرا به دست آوردن اطلاعات مصرف سخت میباشد. در دوره وارانتی مفهوم شبه تجدیدپذیر اصلاح شده با پارامتری تصادفی برای استراتژی تعمیر معرفی میشود. در دوره پست وارانتی قابلیت اطمینان سیستم به عنوان شرایط متغیر تخمین زده و تحت دو سناریو در دو مدل نگهداری و تعمیرات پیشگیرانه بر اساس قابلیت اطمینان، برای کمک به ارزیابی هزینههای نت بعد از انقضای وارانتی بکار می رود. مدل هزینهای از چشم انداز مصرف کننده توسعه داده شده است و جواب ها بوسیله دو الگوریتم رقابت استعماری و ژنتیک مقایسه میشوند. مثالهای عددی بحث شده در این تحقیق کاربردی بودن مدل پیشنهادی را نشان خواهند داد.
|
|
پژوهشگران
|
جمال ارکات (استاد مشاور)، هیوا فاروقی (استاد راهنما)، بهاره داداش زاده (دانشجو)
|